De vorige keer schreef ik al wat over hoe je kunt kiezen voor geluk. En dat dat niet in hele grootse dingen zit, maar juist in de kleinere dingen. Zie het mooie boven het minder mooie in een situatie, geniet van de kleine, maar oh zo fijne momenten en haal die terug voor de geest als het even wat minder goed gaat, of je gewoon even wat moeite hebt om de plusjes van het leven te zien. Datzelfde principe is ook heel makkelijk toe te passen als je nieuwe dingen tegenkomt of nieuwe mensen ontmoet, maar ook om anders naar dingen en mensen te kijken die je al langer kent. Ik zie vaak dat mensen hun oordeel heel snel klaar hebben over een heleboel dingen, maar ook over andere mensen en dat oordeel verandert ook niet snel meer. Het is vaak negatief ingestoken en bijna altijd gebeurt het zonder erbij na te denken en als het over mensen gaat is het vaak gebaseerd op uiterlijk of voorkomen. Denk nu niet “oei, daar betrap ik mezelf ook wel eens op”. Helemaal niet gek, want uiteindelijk oordelen we bijna allemaal van nature. Blijkbaar vinden we vaak toch dat onze manier de beste of misschien zelfs wel de enige manier is, ook al weten we best dat dat niet zo is. Heel soms zijn we zelf zo onzeker dat we het gebruiken om onszelf beter te laten voelen, door iets anders of een ander naar beneden te “denken”. Alleen door er bewust van te zijn dat we die gedachten onbewust hebben en er op te letten kunnen we daar anders mee omgaan. Maarja, waarom zou je dat willen?

Nou, dan kom ik toch even terug op waarmee ik hierboven begon: met geluk zit in kleine dingen. Want is het niet veel fijner om te genieten van mensen zoals ze zijn, ook al voldoen ze misschien niet aan jouw perfecte plaatje? Is het ook niet fijn om mensen om je heen te hebben die net wat anders zijn dan jij of dingen te doen die jij zelf misschien nooit bedenkt om te doen? Dat helpt je als mens te groeien, jouw grenzen op te rekken en het kan je misschien wel aanzetten tot dingen die je anders nooit had gedaan. En is de wereld ook niet kleurrijker met allerlei verschillende dingen en types om je heen? Wie weet wordt jouw leven er ook wel kleurrijker van. Door niet altijd iets te vinden kun je zomaar heel aangenaam verrast worden in het leven. Kortom je wereld wordt groter, je wordt er positiever van en je leven wordt er leuker door en als bonus straal je dat uit en zien mensen dat ook aan jou. Daarmee trek je automatisch ook weer positieve dingen aan.

De wereld zou veel mooier zijn als we wisten dat niemand oordeelde, maar iedereen alles neemt zoals het komt. Dat zou veel mensen zorgen schelen over wat anderen mogelijk wel niet denken van ze of over wat ze doen. Helaas hebben we daar geen invloed op, dat hebben we wel op hoe we zelf met dingen omgaan. Het geeft jou in elk geval veel meer rust als je niet overal iets van hoeft te vinden. Die energie kun je al in andere dingen steken. Laat iedereen in zijn waarde, zijn eigen fouten maken en zijn eigen triomfen ontdekken. Wat voor jou goed is, is niet altijd goed voor een ander en wat voor jou niet goed is kan voor een ander zomaar wel goed zijn. Dat weet je niet, je ziet vaak maar een heel klein stukje van een ander. De buitenkant en niet meer dan mensen willen dat je ziet. Je ziet meestal niet welke interne gevechten anderen soms leveren, je weet niet welke hindernissen ze hebben moeten nemen in het leven en je weet niet waar ze vandaan komen of naartoe willen. Ze zeggen wel eens dat je pas kunt oordelen als je een stuk hebt afgelegd in de schoenen van een ander. Ik geloof oprecht dat dat waar is. Hoe vaak hoor je mensen niet zeggen dat, nu ze zelf iets mee hebben gemaakt, ze veel beter begrijpen wat een ander doormaakt en dat het dan veel makkelijker is om met compassie en begrip naar een ander te kijken. De kunst is om dat vaker te doen, zonder zelf iets per se mee te hoeven maken. Je luistert dan echt naar de ander, je leeft je in in waarom de ander doet wat hij of zij doet, zonder dat belangrijk is wat jij ervan vindt. Pas dan kun je je helemaal openstellen voor nieuwe ervaringen of voor andere mensen, pas dan hoor je wat mensen echt vertellen, zonder jouw filter en interpretatie eroverheen te gooien als een lekker sausje en het daarmee ook meteen jouw smaak te geven. Je ziet dan ook vaak ineens andere en vaak goede dingen in een ervaring en de mooie dingen in mensen, die je anders niet meer kunt zien door je eigen gekleurde bril.

Je vraagt je misschien af hoe je in sommige dingen of mensen in hemelsnaam het goede kunt zien. Probeer maar eens te kijken zonder te oordelen en dan zul je zien dat het lukt en ontdek dan ook maar eens hoe het voelt. Ook al blijkt iemand bijvoorbeeld niet je type mens en zul je misschien nooit vrienden worden (dat hoeft namelijk ook helemaal niet), kun je wel iemand waarderen om bepaalde kwaliteiten die hij of zij heeft. Je kunt er misschien zelfs nog wel eens iets van leren, in plaats van bijvoorbeeld te denken wat een arrogante kwast. Als je er zo naar kunt kijken zul je merken dat omgaan met die persoon ineens anders voelt, positiever. En daarmee creëer je ook weer een stukje je eigen geluk. Of je wordt gevraagd iets mee te gaan doen, waar je meteen van alles van vindt. Dat bepaalt al heel erg of je iets wel of niet wil en ook de ervaring die je gaat beleven. Als je er open ingaat kan de ervaring zomaar eens hele andere zijn.

Maar hoe doe je dat dan? Het heeft alles te maken met je eigen verwachtingen laten voor wat ze zijn. Dingen of mensen voldoen nu eenmaal niet altijd aan die verwachtingen. Als je die verwachtingen laat varen kun je veel opener situaties ingaan of mensen ontmoeten. Je kijkt meer wat de situatie is of luistert naar wat de andere persoon je te vertellen heeft. Mensen voelen als je echt naar ze luistert, voelen als je ze open toetreedt en dat geeft de ander de mogelijkheid zichzelf te zijn bij jou en zich open te stellen en dat verdiept een contact. Ook dat zal je leven verrijken. Ga dus uit van waardering in plaats van verwachting. Als je van waardering in plaats van verwachting uitgaat ben je automatisch ook positiever en dat vinden andere mensen vaak ook erg fijn aan je. Twee vliegen in een klap dus! Ben je er verder van bewust dat we allemaal oordelen, sta dus om te beginnen vooral wat vaker bewust stil bij wat je denkt. En als je beseft dat je net je oordeel hebt geveld doe je een stapje terug en bedenk dan waarom je dit eigenlijk denkt en begin gewoon opnieuw, waarbij je bedenkt dat je net door jouw ogen naar een situatie keek en jouw manier niet de enige is en luister met begrip naar de ander, probeer je wat meer te verplaatsen, of ga open de situatie in en ervaar hoe het is. Je zult merken dat dit je vaak positieve ervaringen geeft en dat leidt tot meer tevredenheid. Als je dit langer doet merk je waarschijnlijk ook dat je milder wordt en ook dat leidt weer tot meer tevredenheid. En tevreden zijn is een belangrijk ingrediënt van geluk en wie vindt geluk nu niet een mooie bonus? 

Pasgeleden hoorde ik een spreker, die zichzelf gelukspsycholoog noemde. Op een of andere manier had ze daar wel meteen mijn aandacht mee. Ik lach veel, mijn glas is nogal snel (half)vol en ik prijs mezelf best wel gelukkig met alles wat ik heb. Ik weet ook dat niet iedereen zo in het leven staat. Dus ik was wel benieuwd naar wat deze gelukspsycholoog te vertellen had. Ik merk dat bij een aantal mensen de aandacht vooral uitgaat naar de minder positieve dingen in het leven. De dingen die niet lukken, die niet goed zijn, die minder zijn dan wat anderen hebben of kunnen, enzovoort. De gelukspsycholoog vertelde ons dat dat heel natuurlijk is. Ze vertelde (in mijn woorden) dat die focus blijkbaar al in de oertijd is ontstaan, omdat we ooit door ons op het gevaar (en daarmee het negatieve) te focussen wisten te overleven. Dat hoeft nu natuurlijk niet meer, maar blijkbaar zit het ergens diep in ons geworteld.

Dit wetende snap je ook meteen waarom je niet altijd je geluksmomenten of geluk herkent, want daar zijn we van nature dus veel minder op gefocust. Eerder vertelde ik al eens over de kracht van positief denken en het feit dat dat wat je aandacht geeft ook groeit. Omdat we blijkbaar van nature wat meer aandacht hebben voor de mindere dingen, groeien die dus vooral als we niet opletten. Als je er wel alert op bent, dan kun je dat dus ombuigen. Door op de positieve dingen de focussen groeit je algehele gevoel van tevredenheid en geluk en fijne of mooie dingen zijn er genoeg, ook al denk je soms van niet. Als je erop gaat letten merk je namelijk dat je heel veel geluksmomentjes hebt elke dag. De wekker die vijf minuten later gezet mag worden, een lekkere kop warme koffie of thee om de dag mee te beginnen, de geur van versgebakken appeltaart, een eerste zonnestraal op een tot dan toe grijze dag, een voldoende voor je examen, een presentatie die goed ging, een fijne wandeling, een goed gesprek en ga zo nog maar even door. Het hoeven dus geen grote dingen te zijn, de kunst is vooral juist om ook de kleine geluksmomentjes te herkennen.

Ik ken mensen die daar ontzettend goed in zijn, die altijd het goede in dingen zien. Ik kan je zeggen dat als je dat zelf soms lastig vindt, je die mensen misschien wel eens irritant vindt met hun eeuwige optimistische kijk op het leven. Maar het zijn juist ook die mensen waar je heel veel van kunt leren. Ik persoonlijk vind hen altijd wel inspirerend en ook al is mijn glas bijna altijd (half)vol, ik heb natuurlijk ook mijn mindere momentjes en dan vind ik het heel fijn om positiviteit om me heen te hebben. Dat plaatst dingen voor mij snel weer in perspectief. Ik richt mijn aandacht graag op de fijne en goede dingen, want wat je aandacht geeft groeit en dat betekent dat ik vaak van heel weinig kan genieten.

Ik krijg best wel vaak vragen die neerkomen op hoe mensen zich gelukkiger kunnen voelen of hoe ze hun gelukkigste leven kunnen leiden. Als je dan doorvraagt merk je dat geluk heel vaak gezien wordt als iets heel groots, dat pas bereikt wordt als je een droomplaatje (dat voor iedereen overigens anders is) hebt bereikt. Dat plaatje is in een aantal gevallen ook niet per se realistisch en vaak ook nog afhankelijk van een aantal factoren waar je geen invloed op hebt. Doordat het zo groots, en soms ook enigszins ongrijpbaar is, kan het ook lastig zijn om je op dit moment blij en gelukkig te voelen. Je ziet daardoor namelijk vooral wat je nog niet hebt in plaats van wat je allemaal al wel hebt. Als je naar de rode draad in de definities van geluk kijkt is geluk een gevoel van tevredenheid binnen de bestaande situatie. De kunst is dus om je tevreden te voelen in het hier en nu en niet steeds te streven naar iets anders of iets meer. Dat maakt het een stuk kleiner en vooral ook grijpbaarder en dan ligt het ineens ook binnen je bereik.   

Hoe doe je dat dan? De gelukspsycholoog vertelde ons dat verschillende dingen onze gelukshormen automatisch aanmaken. Denk dan aan bijvoorbeeld bewegen (en vooral buiten), ontspannen, lachen, mediteren, de zon opzoeken en dankbaar zijn. Ze vertelde ook dat wetenschappelijk is bewezen dat als je gedurende een aantal weken elke dag bewust stilstaat bij je dankbaarheid, je gelukshormoon vanzelf stijgt en je je daardoor dus automatisch gelukkiger voelt. Dat sluit wel een beetje aan bij de gedachte dat je goede dingen aandacht moet geven om ze te laten groeien.

Dus kies jij voor (nog) meer geluk? Streef dan niet steeds naar iets heel groots en ongrijpbaars of een perfect eindplaatje, maar zoek juist de kleine geluksmomenten en sta daar ook expliciet bij stil. Ben net zo begripvol naar jezelf als je naar anderen bent. Ga lekker naar buiten en geniet bij voorkeur ook nog eens van de zon. Omring je door positieve mensen, lach vaak en kijk uit naar leuke dingen. En zoek ook op minder leuke momenten toch naar iets wat een gouden randje heeft, hoe lastig dat soms ook lijkt. Al is het maar dat ene kaartje wat je kreeg om je een hart onder je riem te steken in die moeilijke tijd.

Klinkt allemaal best logisch toch? Logisch, maar niet altijd makkelijk. Lukt het je niet om zelf hier de stappen in te zetten die je zou willen? Een coach kan je zeker helpen als je er wat meer mee wilt. Neem daarvoor gerust contact met me op! Oh, en ze zeggen wel eens dat chocolade eten het gelukshormoon aanmaakt. Of dat waar is ben ik nog niet achter, daar vertelde de gelukspsycholoog helaas niets over, maar ik zou zeggen het is het proberen waard!

Grappig dat deze tijd van het jaar altijd, elk jaar opnieuw, totale eindejaarsgekte uitbreekt. Alsof de wereld vergaat rond kerst. Alles moet nog af of nog even in werking worden gezet. Het is letterlijk de periode van afsluiten en balansen opmaken. We maken met z’n allen een eindsprint van heb ik jou daar om een of twee weken rust te creëren. Met daarbij privé ook nog allerlei extra dingen, gewoon omdat het het einde van het jaar is en er dan ook op school of bij de vereniging allerlei eindejaar activiteiten zijn, waarbij een bijdrage vaak zeer gewaardeerd wordt. Dan hebben we het nog niet eens over sinterklaas, kerst, oud- en nieuw en de inkopen en knutselwerken die daarbij horen. En toch hebben we dat er elk jaar met z’n allen blijkbaar weer voor over om ons daarna onder te dompelen in een of twee weken relatieve rust die de kerstperiode voor heel veel van ons met zich meebrengt. We raken de balans even bijna helemaal kwijt, terwijl we daar gedurende het jaar juist zo naar op zoek zijn. Maar de beloning die we onszelf in het vooruitzicht stellen is blijkbaar genoeg om alle voornemens van de rest van het jaar om je grenzen te bewaken en in balans te blijven even helemaal te vergeten. Ik zie het om me heen gebeuren en betrap ook mezelf erop en dan bedenk ik ook meteen dat ik het eigenlijk toch liever anders zou doen.

Wat ik ook zie is dat heel veel mensen deze periode tegelijk gebruiken om even een stapje terug te nemen. Om naast de letterlijke afsluiting en balansen opmaken dat ook figuurlijk te doen. Even terug te kijken op het afgelopen jaar, om daarna weer vooruit te kijken naar het nieuwe jaar. En zeg nu zelf het einde van het jaar is ook een heel natuurlijk moment om dat te doen. Een moment om terug te blikken, te kijken wat je eigen ervaringen waren afgelopen jaar, of je dingen anders had willen doen, of dat je dingen juist wil blijven doen, of je nog dingen mist, wat de hoogtepunten en dieptepunten waren in het afgelopen jaar, wat je moeilijk vond, wat je juist heel leuk vond en wat het afgelopen jaar je heeft opgeleverd. Kortom even in alle rust terugkijken en na te denken of het je nieuwe inzichten geeft. En daarmee weer bewust naar komend jaar kijken en vooruitkijken. Wat wil ik blijven doen, wat wil ik niet meer doen, wat wens ik nog om te doen, wat heb ik daarvoor nodig, dat soort gedachten passeren dan de revue. Iets waar je eigenlijk wat vaker de rust voor zou mogen nemen. Even herijken, pas op de plaats maken en bewust zijn van wat je vooral wel en ook wat je niet wil blijven doen. Waar je blij van wordt en waar je minder blij van wordt. Als we dat vaker doen dan wel het liefst zonder de drukte, zoals de eindejaarsgekte die elke keer weer geeft.

En dan zijn er ook nog mensen die juist niet meedoen aan de eindejaarsgekte, voor wie deze tijd van het jaar niet snel genoeg voorbij kan gaan. De donkere dagen die toch al somber aanvoelen en de feestdagen die allesbehalve feestelijk zijn voor hen, om welke reden dan ook. Ook iets om even bij stil te staan. Ga er niet altijd klakkeloos van uit dat het voor iedereen in je omgeving een fijne tijd is, heb oog voor elkaar. Als je iemand kent in je omgeving waarvoor de feestdagen vooral moeilijk zijn, heb dan wat extra aandacht voor die persoon. Benoem het en ben er voor iemand, dat is vaak al heel veel waard. Niet altijd makkelijk, want iedereen heeft andere behoeftes. Waar de een graag wat afleiding heeft, wil de ander graag alleen zijn. Als je goed kijkt en echt luistert naar wat er (wel en niet) gezegd wordt kun je vaak al een goede inschatting maken. Als je er ook nog eens over kunt praten samen dan ben je al een heel eind.

Ik ga nu ook even een stapje terug doen en genieten van de feestdagen. Ik ga zeker even stilstaan bij degene die er niet meer zijn om mee te vieren, maar ik ga vooral ook genieten van degene die ik liefheb en wel met mij de feestdagen samen kunnen en willen vieren. Ook probeer ik oog te hebben voor degene om me heen die iets extra’s nodig hebben. Ik zal ongetwijfeld ergens een momentje hebben van reflectie en na de feestdagen zal ik zeker weer met heel veel zin in alles het nieuwe jaar in stappen. Mocht de reflectie jou iets brengen, waarbij ik je kan helpen dan wandel ik heel graag een stukje mee in jouw verhaal, om samen stappen te zetten, waarna jij ook weer makkelijker en effectiever je eigen paden verder kunt bewandelen. Laat dan zeker even iets van je horen.

Voor nu wens ik jou, en iedereen die je lief is, een fijne en warme kerst toe, een mooi uiteinde en vooral ook een knallend goed nieuwjaar!

Wat mij in veel gesprekken opvalt (vooral met andere dames moet ik eerlijkheidshalve bekennen) is de oh zo kritische blik die we onszelf lijken te gunnen. En ik maak mezelf daar ook schuldig aan realiseer ik me direct als ik dit zeg. We zijn vaak niet zo vriendelijk naar onszelf toe. We veroordelen onszelf vaak keihard en hebben weinig compassie voor onszelf. En het gekke is als je doorvraagt dat diezelfde mensen vaak juist naar anderen toe heel vriendelijk, vol medeleven, empathie en heel begripvol zijn. En toch zijn ze ongelooflijk streng voor zichzelf. Er hebben al meerdere mensen onderzoek gedaan naar de vraag hoe dit nu komt. En daaruit blijkt dat het niet gek is dat ik dit vooral zie in gesprekken met dames. Vrouwen hebben meer moeite dan mannen met het accepteren van hun eigen zwakke punten blijkt uit onderzoek. Wij dames vinden het dus erg moeilijk onszelf te accepteren met alle goede en minder goede dingen die ons maken wie we zijn. Gek eigenlijk, want wat ook blijkt uit onderzoek is dat juist compassie met jezelf ontzettend belangrijk is voor je geestelijke welzijn. En met compassie wordt dan bedoeld dat je jezelf kunt accepteren precies zoals je bent, met al je mooie en minder mooie kanten en dat je goed voor jezelf zorgt. Dat je lief voor jezelf kunt zijn in plaats van jezelf te veroordelen en dat je fouten van jezelf mag maken. Kortom je bent dan een stuk milder voor jezelf en je hebt oog voor zelfzorg. Vraag maar eens aan je beste vriend(in) hoe die naar je kijkt. Je zult verrast zijn van het andere beeld dat je ineens krijgt. Daar mag je best eens goed naar luisteren. 

Waarom is het dan toch zo moeilijk om met compassie naar onszelf te kijken? Omdat we vaak niet eens in de gaten hebben dat er in ons hoofd allerlei stemmetjes kritiek spuien. We hebben ze allemaal wel eens gehoord. “Wat heb je toch een grote neus”,” Wat zie je er toch vreselijk uit in die kleren”,” Je bent ook veel te dun of veel te dik”, “Wat ben je toch stom dat je dat niet kunt of niet durft”, ”Wat doe je toch altijd stomme dingen”, “Waarom lukt jou nu nooit iets af te maken of goed te doen” en ik kan zo nog wel even doorgaan. En zeg nu eerlijk, herken je iets van deze dingen? Ik helaas wel…..En die stemmetjes leg je niet een, twee, drie het zwijgen op. Die zijn diepgeworteld in ons. Ze komen voort uit lessen uit ons leven, waar we vaak onbewust onze conclusies aan hebben verbonden. Conclusies die ooit misschien klopten, maar nu niet altijd persé meer kloppen. Dat laatste zien we alleen zelf niet altijd, zonder erop gewezen te worden of er veel bewuster mee om te gaan. We leven in een maatschappij waarin we ook leren dat we alles moeten kunnen en dat alles wat we doen ook nog eens tot in de puntjes geregeld moet zijn en dat er ook heel veel tegelijk moet kunnen. The sky is the limit en grenzen zijn er bijna niet meer. We zien vaak alle mooie dingen van anderen om ons heen, maar niet de minder mooie dingen of de tegenslagen. Tegenslagen passen überhaupt niet meer in het plaatje. We denken vaak in termen als falen of slagen, succesvol of een loser zijn en moeten. We eisen ontzettend veel van onszelf en vinden vaak ook nog best belangrijk hoe we denken dat anderen tegen ons aankijken.  

De kunst is dus om als eerste die meedogenloze stemmen in je hoofd te leren (her)kennen en te horen wat ze nu eigenlijk tegen je zeggen. Schrijf het maar eens op, dan zul je misschien wel schrikken van de keiharde woorden die je ziet staan. Vraag jezelf maar eens af of je die woorden ooit tegen iemand anders uit zou spreken in eenzelfde soort situatie. De kans is groot dat je dat niet in je hoofd haalt. De kunst is dan ook om deze meedogenloze stemmen met kritiek op een andere manier in te gaan zetten. Want zeg nou zelf, je hebt toch ook liever een cheerleader in je hoofd dan iemand die steeds kritiek geeft? En nee die stem zal niet ineens veranderen van “ik doe ook nooit iets goed”, naar “wat ben je toch geweldig in alles wat je doet”. Dat geloof je zelf natuurlijk toch niet. Maar zo’n verandering hoeft ook niet. Als je al kunt komen tot “Ik heb het beste van mezelf gegeven” dan maak je al een geweldig mooie stap. 

Verder is het belangrijk je gevoel niet uit te schakelen. Je mag gerust die woede of pijn of angst voelen. Negeer het vooral niet, maar overdrijf het ook niet. Erken het en accepteer dat het er is en mag zijn. Dat klinkt wellicht wat zweverig, maar als je tot compassie in staat wil zijn moet je ook de pijn, woede of angst of welk ander gevoel dan ook kunnen voelen. Compassie voor anderen, die je van nature vaak wel hebt, ontstaat ook juist vanuit een emotie, je ziet dat iemand het moeilijk of zwaar heeft. Juist op die emotie reageer je. Je biedt dan vaak vriendelijkheid zonder te veroordelen en dat is ook wat je naar jezelf mag doen. Kijk naar hoe je voor jezelf kunt zorgen en doe dat vanuit een vriendelijkheid zonder te oordelen. Eigenlijk ga je dan bij jezelf accepteren wat je bij anderen al veel langer accepteert. Dat je mens mag zijn, niet perfect hoeft te zijn, niet goed in alles kunt zijn, fouten geoorloofd zijn en er grenzen zijn. Want waarom zou je jezelf anders benaderen dan iemand in je omgeving in dezelfde soort situatie?

Maar waarom is compassie voor jezelf nu zo goed voor je emotionele welzijn? Het zorgt ervoor dat je minder vaak of minder lang negatieve emoties ervaart en dat zorgt dan weer voor een positievere gemoedstoestand. Je kunt jezelf beter accepteren en op waarde schatten. Je hebt daardoor ook meer oog voor je eigen behoeften en grenzen. Het leidt tot betere prestaties. Als je minder streng voor jezelf kunt zijn, kun je dingen ook veel ongedwongener doen. Je krijgt meer ruimte om jezelf te zijn in alle facetten en daarmee creëer je vrijheid en daarmee ook creativiteit. Het zorgt er ook voor dat je meer open, minder oordelend en milder bent naar anderen. Dus naast een bonus voor jezelf ook een bonus voor de mensen in je directe omgeving! 

Klinkt allemaal best logisch toch? Logisch, maar niet altijd makkelijk. Stemmetjes ombuigen die je amper hoort, maar altijd aanwezig zijn; minder oordelen, terwijl je vaak niet eens in de gaten hebt dat je oordeelt; oog hebben voor je gevoel en emoties. Soms best lastig om daar zelf aan te werken. Mensen die je vertrouwt in je omgeving en die je durven te spiegelen kunnen je ontzettend helpen is mijn ervaring, maar ook een coach kan je zeker helpen als je hier toch wat meer mee wilt. Neem daarvoor gerust contact met me op!

De vakanties zijn voor de meeste van jullie weer voorbij. Opgeladen en fris begin je aan een nieuw schooljaar of ga je weer terug aan het werk. Je probeert nog even na te genieten van dat heerlijke vakantiegevoel, maar al snel verval je weer in de gewoonten van alledag. Niet meer je eigen tempo bepalen, weer veel meer in een dag proppen en oh ja slapen moet ook nog ergens. De tijd dat we met het donker worden naar bed gingen en met het licht worden wakker werden ligt al lang achter ons. Daar hoeven we ons niet zoveel meer van aan trekken tegenwoordig. Dus dat slapen kan wel wat later en wat korter als de dag toch gewoon weer vroeg begint. Althans dat denk je.

Maar juist die slaap hebben we hard nodig, om gezond te blijven. Zowel fysiek als mentaal heeft je lijf hersteltijd nodig. En dat herstel gebeurt onder andere tijdens onze slaap. En dat weten we allemaal eigenlijk wel, want na een nacht slecht slapen kun je je moeilijker concentreren, maak je makkelijker fouten en sommige van ons raken daardoor ook uit hun humeur. En dat is alleen maar wat je direct merkt en ziet. Inmiddels blijkt uit diverse onderzoeken ook dat te weinig slaap meer kans geeft op allerlei gezondheidskwalen. Ik hoor vaak van mensen die de lat hoog leggen dat ze op slaap bezuinigen. Dat zijn dan vaak mensen die al enige tijd alle ontspanning hebben laten varen, want daar hebben ze toch geen tijd voor? Dus de energiereserves zijn al minder. En dan leveren ze ook nog eens in op slaap, want er moet nog zoveel gebeuren. Geen goed idee, want juist die slaap heb je nodig om je reserves weer aan te vullen, je hoofd weer leeg te maken en uiteindelijk ook om je emoties beter in de hand te houden. Niet onbelangrijk voor jezelf, maar ook belangrijk voor de mensen om je heen.

En het lastige is als je stresslevel eenmaal zodanig hoog is dat je vooral verlangt naar rust en slaap het vaak heel moeilijk blijkt om goed te slapen. Want er malen zoveel gedachten door je hoofd. Met als resultaat slapeloze nachten. Of nachten met slaap, maar zonder het uitgeruste gevoel waar je zo naar verlangt. En voor je het weet zit je in een vicieuze cirkel. Een slechte nachtrust brengt stress en geeft geen energie. Dat leidt weer tot gepieker en minder productiviteit. Daardoor heb je meer tijd nodig om alles gedaan te krijgen en minder tijd voor slaap. En als je dan wil slapen zorgt het gepieker ervoor dat je niet een twee drie in slaap komt.

Dus voorkomen is beter dan genezen. Wat kun je bijvoorbeeld doen om een goede nachtrust te bevorderen? Heel vroeger was het allemaal wat simpeler. Je sloot aan bij het ritme van de natuur. Als het licht buiten uitging, de temperatuur zakte en het langzaam stil werd ging je slapen. Je ontwaakte als het buiten weer lichter en warmer werd en er weer allerlei geluiden te horen waren. Ons lichaam houdt eigenlijk nog steeds van dat ritme van vroeger. Want niet alleen op dezelfde tijd opstaan en naar bed gaan en ongeveer acht uur per nacht slapen dragen bij aan een betere nachtrust. Ook duisternis, stilte en koelere temperaturen dragen daaraan bij. Eet ook niet te zwaar en drink geen alcohol of cafeïne vier tot zes uur voor het slapen gaan. En volgens mij weten we inmiddels allemaal wel dat het blauwe licht van je computer of telefoon niet bijdraagt aan een goede nachtrust. Leg die dus minimaal een uur voor je gaat slapen weg.

Bewegen overdag en het liefst buiten draagt ook bij aan een goede nachtrust. Fanatiek sporten net voor het slapen gaan dan weer niet. Kort voor het slapen gaan helpt ontspannen. Lees een boek of luister naar rustige muziek. Ook meditatie helpt te ontspannen. Een heet bad of hete douche helpt dan weer niet.

Heb je al veel geprobeerd en lukt het je toch nog niet om die nachtrust te verbeteren? Zorgen stress, piekeren en spanningen ervoor dat je slechter slaapt, dat je minder energie hebt overdag, dat je het moeilijk vindt om je te concentreren en merk je dat je emoties soms wat de overhand krijgen hierdoor? Dan kan ik, als coach, je zeker verder helpen. Neem daarvoor gerust contact op!

Kies je voor gelijk of geluk? Een vraag die ik wel eens vaker hoor. En een vraag die mij dan ook weer aan het denken zet. Tegelijkertijd vaak ook een prikkelende vraag voor mensen die bij mij komen. En het eerste kwartje dat valt is dan meestal dat gelijk en geluk moeilijk samengaan. Tenzij het geluk in je gedachten misschien zit in het gelijk krijgen. Maar als je wat dieper kijkt is dat meestal niet het geval. Dan realiseren de meesten van ons snel dat gelijk halen vaak een discussie of “gevecht” vraagt, dat niet altijd de moeite waard is en vooral negatieve energie vraagt en geeft. Of dat juist door de discussie steeds aan te gaan het halen van het doel dat je voor ogen had steeds lastiger wordt. Oftewel je bent op zo’n moment niet effectief bezig.

Maar hoe komt het toch dat je regelmatig in de valkuil stapt en gaat voor gelijk in plaats van geluk? Dat heeft alles te maken met hoe we zijn opgevoed en waar we in geloven. Wie leert er niet van heel jong al dat verliezen betekent dat je faalt? Wordt ons niet met de paplepel ingegoten dat je moet proberen te winnen bij het spel dat je speelt? Wordt de winnaar niet altijd bejubeld of beloond? Ook zijn bepaalde dingen in je hoofd waar, want dat heb je ooit geleerd en je vindt dan ook dat je dat standpunt moet verdedigen, je staat tenslotte voor jouw overtuiging, voor hetgeen waar jij heilig in gelooft. En vaak denken we ook dat we niet serieus genomen worden of dat de ander niet naar jou wil luisteren als je geen gelijk krijgt. En als je dan gelijk krijgt ervaar je een moment van geluk, van overwinning, misschien zelfs wel van superioriteit. Maar eerlijk is eerlijk, als iedereen altijd alleen maar gelijk wil halen heb je uiteindelijk alleen maar verliezers. En je kortstondige momenten van geluk hangen dan ook nog eens af van of je gelijk krijgt of niet.

In een groot aantal situaties kun je het tij al heel snel keren. Met name als het om samenwerken gaat. Als je je er maar bewust van bent. Op het moment dat je kiest voor gelijk krijgen weet je dat je niet effectief bent. Er ontstaat een situatie van ongelijkheid, van discussie en van verharding van standpunten. Terwijl je als je naar een situatie van gelijkwaardigheid kunt gaan je een heel andere dynamiek krijgt. Bedenk daarbij vooral ook dat iedereen gelijk heeft vanuit zijn of haar perspectief. Dus niet alleen jij. Sluit daarom echt bij de ander aan, luister naar de ander en sta open voor hetgeen de ander inbrengt. Je zult merken dat je samen tot oplossingen komt die voor beide acceptabel zijn en dat je ineens allebei als “winnaar uit de strijd” komt. En dat zonder strijd en vanuit een hele andere energie. En je leert er vaak ook nog eens van als je openstaat voor ideeën van anderen.

Sommige situaties zijn erg lastig en complex. Daar speelt zoveel meer mee. Vooral als je emotioneel betrokken bent is dat vaak het geval. Misschien ben je verdrietig en boos om hoe je behandeld wordt of voel je onmacht in een bestaande situatie en vecht je daarom steeds om je gelijk. De vraag is dan alleen, wat bereik je als je gelijk krijgt? Je verdriet, woede of onmacht verdwijnen daar niet mee. Sterker nog die blijven bestaan en daarmee maak je je ongewild weer klaar voor het volgende gevecht. En dat gevecht komt vroeg of laat opnieuw. Ook hier is verbinding zoeken met de ander vaak een oplossing. De ander in zijn waarde laten, niet over elk ding vallen en ook niet op elk ding ingaan. Bepaal voor jezelf waar je jouw geluk in kunt vinden. Als je dat kunt duiden heb je ineens de keus. De keus tussen gaan voor gelijk of geluk.

Ergens kwam ik niet zo lang geleden een hele mooie metafoor tegen. Denk eens aan een bokser, die zonder tegenstander toch het gevecht aangaat. Wat gebeurt er dan als die bokser toch steeds doorvecht? Die valt uiteindelijk om van uitputting. Ik vond dat zelf een hele mooie metafoor. Ook al gaat de ander het gevecht aan, zonder tegenstander wordt die ander vanzelf uitgeput van de strijd. Jij hebt de keus om niet mee te doen, jij kunt besluiten een stapje terug te zetten en ervoor te kiezen niet langer voor je gelijk maar voor je geluk te gaan. Voelt dat als verliezen? Je richt je op datgene wat je positieve energie geeft, waar je je tijd en aandacht aan wil besteden. Je kiest voor je eigen gezondheid en voorkomt een hele hoop negatieve energie. Je kiest ervoor om op een andere manier met de situatie om te gaan, want daar heb je invloed op, niet op de situatie zelf. Je kiest ervoor niet met je gedachten en gevoel in de situatie of het probleem te blijven hangen, waardoor je meer afstand kunt creëren en er ook anders naar kunt kijken. Je kiest voor een manier om genoegen te nemen met de situatie. Je kiest voor geluk. En dat alleen al maakt je een winnaar!

Het juiste moment om te ontspannen is als je er geen tijd voor hebt. Deze spreuk kom ik regelmatig tegen. Ik moet dan altijd even lachen, want als je het druk hebt heb je toch geen tijd om te ontspannen? En ik ben niet de enige die dat denkt. Ik hoor vaak terug dat als het drukker is, juist de leuke en ontspannende dingen als eerste geschrapt worden. Dit terwijl er vaak juist wel behoefte is aan momenten van ontspanning. En als ik dan vraag hoe deze keuze wordt gemaakt is vaak het antwoord dat de tijd daarvoor ontbreekt en dat eerst het werk af moet voor er tijd kan zijn voor ontspanning. En ik herken dat wel, alleen al als ik naar een simpele werkdag kijk. Ik neem me dan ’s morgens voor in de pauze even lekker te gaan wandelen of anderszins te bewegen. Maar dan neemt de waan van de dag het over en denk ik rond de middag alleen maar: “Het is zo druk, ik heb helemaal geen tijd om te gaan wandelen.” En als ik eerlijk ben vind ik ook niet dat als er nog zoveel werk ligt, ik het “verdiend heb” om even te niksen. En als ik naar het grotere geheel kijk gebeurt dat bij mij structureler. Dit terwijl ik verstandelijk best weet dat juist ontspanning op zijn tijd zorgt voor nieuwe energie, dat je weer creatiever en frisser kunt kijken naar dingen, dat je weer geïnspireerd raakt en dat het gewoon goed is voor zowel je fysieke als mentale gezondheid. En als de boog heel lang veel te gespannen staat zorgt ontspanning ervoor dat je uiteindelijk niet overspannen wordt. En ik weet ook best dat als ik mijn ontspanning van mijn agenda af laat hangen, ik nooit “verdien” te ontspannen. Want ontspannen is niets (nuttigs) doen en niets (nuttigs) doen voelt als niet productief zijn en misschien zelfs wel als een beetje lui.

Maar eigenlijk verdienen mijn lichaam en mijn geest, maar ook mijn werkgever en naasten juist in drukke tijden dat ik tijd neem voor ontspanning. Want niets doen, ontspannen, gewoon even afschakelen is juist oh zo belangrijk voor het opladen van die batterij. Ik zie het dan misschien als tijdsverspilling, die ik me niet kan permitteren, maar het is allesbehalve tijdsverspilling. Het is broodnodig en belangrijk voor ons welzijn en functioneren. Jezelf ontspanning ontnemen, omdat je denkt geen tijd te hebben of dat je het nog niet verdiend hebt, betekent dus eigenlijk dat je het averechts effect bereikt. Energie lekt weg en je productiviteit vermindert, je creativiteit is beduidend minder en als je te vaak niet ontspant, juist in tijden van stress dan raakt de batterij op den duur niet meer opgeladen. En als je batterij niet meer goed oplaadt word je zeker geen gelukkiger mens.

En ben nu eerlijk; is jouw werk ooit af? Hoe vaak we ook een tandje bijzetten, de dag verlengen door maar wat later te gaan slapen om nog wat af te maken, nog wat harder racen om alle taakjes af te vinken op de ellenlange lijst, het werk komt niet af. En als je dan denkt dat je rust verdient als het werk klaar is, weet je rationeel ook dat dat moment dus nooit komt. Dus bedenk op zo’n momenten dat regelmatig even ontspannen, juist als het druk is, je helpt om meer dingen gedaan te krijgen en denk aan de grote positieve invloed op onze gezondheid, zodat het ons ook gelukkiger maakt.

En waarom denken wij nu vaak dat niets (nuttigs) doen voelt als niet productief zijn en misschien zelfs wel als een beetje lui? Zeker omdat we rationeel inmiddels wel weten dat niets doen heel productief is. Ik mag dan in mijn hangmat liggen en ogen als een luilak, tegelijkertijd werkt mijn lijf hard om de batterij op te laden die een stukje leger is dan vanmorgen. Mijn hoofd maakt zich even leeg, op dat moment kunnen mijn hersenen alle informatie verwerken, (her)ordenen en opslaan. Daardoor kan ik zo dadelijk weer gemotiveerd en met volle concentratie verder gaan. En herken jij ook niet dat de beste ideeën juist vaak op dit soort momenten aandienen? Als het lijkt dat je niets aan het doen bent, maar je hersenen op de achtergrond volop bezig zijn de harde schijf te ordenen en op te schonen en er dan van die Eureka-momenten volgen. Dus op zo’n momenten bedenk dan dat het vooral heel goed is om af en toe een luilak te zijn, want feitelijk is luilakken heel hard werken. Hard werken aan het opladen van de batterij en een gezond en daardoor ook gelukkiger mens te blijven. Terwijl doorgaan als we geen energie meer hebben pas echt niet productief is. Je kunt je niet meer concentreren, je doet langer over taken, je vergeet dingen. En we doen dus niet alleen minder, we zorgen ook nog eens dat onze batterij niet oplaadt. Dubbel contraproductief dus.

Kortom maak van “het juiste moment om te ontspannen is als je er geen tijd voor hebt” je mantra, in plaats van te denken dat je er dan juist geen tijd voor hebt. En nu hoor ik je denken, maar hoe dan? Heb je mijn agenda wel eens gezien? Nee, maar waarschijnlijk lijkt die verdacht veel op de mijne. Dus de eerste stap is ervoor zorgen dat je agenda niet zo vol is. Probeer met regelmaat eens een dag niets te plannen en als een hele dag echt niet lukt, begin dan eens met een halve dag. En voor je zegt dat gaat echt niet lukken, bedenk dan bij het maken van een afspraak of jij per se dan die afspraak moet maken. Kan iemand anders het doen, kan het op een ander moment, is het wel een afspraak waar je op zit te wachten? En bedenk dat een afspraak met jezelf ook een afspraak is, als je het moeilijk vindt nee te zeggen als je niet al een afspraak met iemand anders hebt staan.

Hoe dan te beginnen? Maak het niet te groot. Er zit van alles tussen 5 minuten pauzes en een vakantie van drie maanden. En rust in elke vorm heeft al meteen een positief effect. Dus begin met een kop koffie of thee buiten in de zon in een stoel, zonder afleiding van je mobiel of wat dan ook. Gewoon even lekker zitten, genieten van de zon op je gezicht en een heerlijk bakkie. Om te ontspannen hoef je niet een hele dag naar zee, of twee uur aan de yoga (maar dat mag natuurlijk wel). Elke activiteit die goed voelt en makkelijk is, is ontspanning. Dat kan dus een stevige wandeling zijn, maar ook een schilderij maken. Het kan een taart bakken zijn, maar ook een grote ronde fietsen of een nieuwe taal leren. De ontspanning zit erin dat je niets “moet”, je neemt even afstand van alles wat opgelegd voelt en je kiest zelf hoe je je tijd indeelt en waar je mee bezig bent. Ik begin in elk geval met de pauze op werkdagen, dan ga ik gewoon wandelen vanaf nu. Even eruit, genieten van buiten zijn en afschakelen, om daarna mijn middag weer energiek en productief voort te zetten. Wat ga jij doen?

Ik kreeg van de week deze fantastische, gepersonaliseerde mokken cadeau. Echt serieus, helemaal geweldig! Ik zag alleen maar hoe mooi ze waren en hoe dit zo mooi, speciaal voor mij was gemaakt. En ik ben van mening dat er niks zo waardevol is als tijd, dus als mensen tijd aan mij besteden dan kan ik dat alleen al erg waarderen. Maargoed….die mokken waren voor mij dus helemaal perfect. Ware het niet dat de maker ervan daar heel anders naar keek. Ok, ik herken dat wel. Ik bak op zijn tijd nog wel eens graag een taart om weg te geven, die ik dan versier en een persoonlijke tint geef. Waar de ontvanger dan over het algemeen helemaal blij is met de taart en alle mooie details en dingen ziet, zie ik natuurlijk vooral wat niet mooi is. Of beter had gekund, of netter, of niet helemaal is geworden zoals ik het bedacht had, dat soort dingen….. Dus ik kan me helemaal verplaatsen in de maker van deze mooie mokken. En toen ik werd gewezen op de imperfecties van sommige dingen dacht ik, wow naast mooie mokken meteen een mooi onderwerp om eens even over te schrijven. Want die mok vertegenwoordigt wel iets waar heel veel mensen ook mee worstelen. De hang naar perfectie is een onderwerp dat ik in de praktijk nogal eens tegenkom.

Wat is nu perfectie? Hoe objectief is dit begrip eigenlijk? Waarom streven we altijd perfectie na? Wat brengt ons nastreven van perfectie? Of moeten we juist imperfectie omarmen?

Nou ja, die eerste twee vragen beantwoord ik eigenlijk al met mijn reactie op de mokken en de kijk van de maker op diezelfde mokken. Wat voor de een vooral de imperfecties (de foutjes of gebreken) laat zien, laat voor de ander juist de perfecties (de schoonheid, het mooie of goede) zien. Dus nee, perfectie is niet objectief, maar is vooral afhankelijk van degene die ergens naar kijkt en beoordeelt. Kijk maar eens in de spiegel. Ok, op die enkeling na zal bijna iedereen vooral zien wat er minder mooi is of minder goed is. En vraag maar eens aan je partner, of beste vriend(in) hoe die je ziet. Dan hoor je ineens wat er fijn en mooi en goed aan je is. Twee totaal verschillende beelden.

Dus als we al weten dat perfectie niet objectief te maken is, weten we ook dat perfectie niet bestaat. Alleen in je eigen brein. En dan nog hoeft een ander niet dezelfde mening te zijn toegedaan. En als we dan weten dat perfectie niet bestaat, dan vraag je je af waarom we vaak wel denken dat perfectie bestaat. Wat dan weer alles te maken heeft met de dingen die we heel de dag om ons heen zien en ook vaak wel door hoe we opgevoed zijn en wat we denken dat anderen van ons verwachten. Als je tienen haalt op school is dat fantastisch, dus voor de meesten onder ons kan het altijd beter, want zo scheutig met tienen zijn ze op school helemaal niet. We worden dus al vroeg geconditioneerd dat dingen beter kunnen. In ons hoofd verwachten anderen ook perfectie van ons, in wie we zijn en wat we afleveren, maar zoals je eerder al zag is dat beeld van perfectie een heel ander beeld dan wat jij in je hoofd hebt. En dan zien we om ons heen dagelijks ook nog eens allerlei goede en mooie dingen van en bij anderen waar we ons graag mee vergelijken. En dan kijken we vaak vooral naar die dingen die ons een ontevreden gevoel geven over onszelf, over hoe we er uit zien, over wat we hebben, over wat we kunnen en ga zo nog maar even door. Want in jouw brein is er altijd wel iemand die grappiger is, leuker is, knapper is, mooiere dingen heeft, een fijnere baan heeft…iets met het gras is altijd groener..…Maar realiseer je goed dat dat dorre stukje gras vaak verscholen gaat achter een mooi bloemenveldje en het daarmee simpelweg uit het gezichtsveld is verdwenen, maar wel degelijk bestaat! Maargoed, de conclusie is wel dat we onszelf accepteren zoals we zijn erg lastig vinden. Terwijl jij ook leuk, grappig en knap bent, helemaal op jouw eigen manier. En jij het ook goed voor elkaar hebt, op jouw eigen manier. Iedereen bewandelt nu eenmaal een ander levenspad en de een komt andere obstakels en zijpaden tegen dan anderen. En besef ook dat die obstakels en zijpaden niet altijd zichtbaar zijn aan de buitenkant. De kunst is te leren meer tevreden zijn met alles wat je bent en hebt bereikt, want dat is jou ook niet aan komen waaien. De kunst is dus ook om de imperfecties te accepteren en te realiseren dat diezelfde imperfecties voor anderen zomaar eens de perfectie kunnen vertegenwoordigen. Realiseer je daarbij ook dat niemand perfect en foutloos is, ook al lijkt het zo. Onder dat laagje vernis zit vaak veel meer, bij iedereen. En vergis je dus ook niet in wat er gebeurt als je die mensen waarvan jij denkt "die zijn perfect"  eens zou vragen wat ze zelf vinden. Wedden dat er een waslijst verschijnt met imperfecties? Dus wat streef je nu eigenlijk na? Een ideaalbeeld dat een utopie is? En stel je daarmee eigenlijk niet gewoon hele onrealistische en erg hoge eisen aan jezelf?

Leer dat juist de foutjes zorgen dat jij kunt leren, maar dat juist ook dat is wat je menselijk maakt. Jij bent uniek op je eigen manier, net als iedere ander op deze aardbol. Waardeer dat aan jezelf en anderen. Kijk naar alles wat je wel hebt en hebt bereikt, in plaats van steeds maar streven naar die tien, terwijl je ook trots mag zijn op die zeven, acht of negen. Kijk eens naar jezelf, zoals jij naar een ander zou kijken. Ben je dan nog zo meedogenloos en streng, of ben je dan een stuk milder en realistischer? Als je dat kunt dan vind je ook veel meer rust, kun je genieten van alles wat er wel is, in plaats van verlangen naar van alles dat nog moet komen (en misschien wel nooit komt). En als je er zo naar kunt kijken zie je ineens ook dat perfectie verstopt zit in de imperfectie.

Dus knappe creatieveling, wees trots op je mokken. Mokken die iemand anders zo blij maken, omdat je precies maakte waar zij (ik dus) helemaal blij van werd en zelf zoiets nooit had kunnen maken. Het feit dat je als maker in je drukke leven tijd kunt maken voor een ander, dat je je in kunt beelden wat een ander mooi vindt, dat je het ook nog kunt maken en dat het er dan ook nog geweldig uitziet. En nee, de mokken zijn niet identiek hetzelfde, maar dat zijn wij mensen (gelukkig) ook niet. En dat maakt iedere mok afzonderlijk (ook weer net als de mens) uniek en bijzonder en speciaal. En ben nu eerlijk, dat is toch veel beter dan dertien in een dozijn?  

Blue Monday, daar is die deze week dan. Het zou de meest deprimerende dag van het jaar zijn. Nou toen ik buiten keek dacht ik dat ook even. Het was lang donker, de regen kwam met bakken uit de hemel en toen het licht werd, was het nog steeds donker en vooral erg grijs. Gelukkig veranderde dat beeld ergens in de loop van de ochtend naar een zonniger en vrolijker uitzicht en werd het letterlijk een blauwe maandag, met op momenten zelfs echt wel een stralend blauwe hemel. Een heel ander gevoel.

Hoe de dag begon, is ook een beetje waar Blue Monday ooit door is ontstaan. Maandag is al niet de beste dag van de week voor velen en dan is de donkere januarimaand voor veel mensen ook nog eens weinig energie gevend. We ruimden massaal de lichtjes van de feestdagen op, de vrolijke stemming verdwijnt daarmee ook voorlopig even in dozen en er is op dit moment nog niks om naar uit te kijken. De lente lijkt erg ver weg, de festiviteiten hebben we achter de rug, de dagen zijn kort en als je dan nog eens goede voornemens maakte dan is nu wel ongeveer het moment waarop je beseft dat je het niet helemaal (of misschien zelfs wel helemaal niet) vol gaat houden. Deze mix van ingrediënten zorgt dat je nu meer kans hebt om je “down” te voelen dan bijvoorbeeld in de zomerperiode, wanneer het goede weer je toelacht, je gezellige lange avonden voor de boeg hebt met vrienden of bijvoorbeeld een concert of barbecue in het park en je wellicht ook nog eens een vakantie hebt om naar uit te kijken. Maar gelukkig is Blue Monday gewoon maar een dag die door iemand is bedacht. Je hoeft je dus helemaal niet depri te voelen op die dag. Maar ik sluit wel aan bij wat ik al vaker schreef. Als je erin gelooft en je geeft de grijsheid veel aandacht, dan zul je je waarschijnlijk ook echt wat minder fijn voelen die dag. Als je je kunt focussen op de blauwe lucht die er op deze Blue Monday ook vaak was, dan zou het zomaar eens aan je deur voorbij kunnen gaan. Als je mij inmiddels en beetje kent dan weet je dat ik wel iemand ben die gelooft in de kracht van positief denken en ook gelooft dat je het geluk heel makkelijk in hele kleine dingen kunt vinden.

Maargoed, even een uitstapje. Ik had het net over voornemens die we niet waar kunnen maken. Laat ik daar eens even op terugkomen. Veel van ons maken die voornemens vol goede moed op 1 januari en nu merk je misschien al dat ze toch wat moeilijk vol te houden zijn. Hoe komt het nu dat niet alleen jij daar moeite mee hebt, maar met jou heel veel andere mensen? Allereerst is de vraag of je wel echt helder voor ogen hebt wat je wil bereiken en als je dat hebt of je voor jezelf daarna wel een realistisch doel stelt. Wat ik vaak zie bij mensen (en ik herken het ook wel een beetje bij mezelf moet ik eerlijkheidshalve bekennen) is dat er een paar dingen zijn die je niet helpen. Je legt de lat te hoog op het moment dat je iets van jezelf verlangt. Je vindt dat alles ineens goed moet gaan en dat je ineens iets nieuws moet kunnen. Perfectionisten onder ons zullen dit zeker herkennen, maar ook anderen overkomt dit. Je legt daarmee de lat zo hoog dat je doelen helemaal niet zo haalbaar meer zijn als je eerlijk bent. Ze zijn te groot, je wil te veel ineens en alles moet ook in een keer goed gaan. Vroeger toen je nog moest leren lopen stond je ook niet ineens op een dag op en…..voilà, zie daar 10 kilometer in de benen. Nee, je leerde met kleine stapjes, met veel vallen en nog meer opstaan, jezelf stoten en af en toe maar weer een stukje kruipen en vooral ook met heel veel oefenen. Waarom zou dat anders zijn nu je volwassen bent? Doordat je verwachtingen zo groot zijn is het risico ook aanwezig dat je na vijf keer proberen zegt “zie je wel het lukt niet” en dan maar opgeeft. Jammer, want veranderen van gedrag kost tijd en is echt iets van een langere adem. Tenslotte moet je een oude gewoonte afleren en een nieuwe aanleren. En een nieuwe gewoonte ontstaat niet binnen een week en ook niet binnen een maand. Een oude gewoonte bestaat daarentegen vaak al jaren en niks is makkelijker om daar dan weer in terug te vallen, die gewoonte kun je namelijk zonder nadenken met je ogen dicht uitvoeren. Kortom denk goed na wat nu precies je doel is en of het een realistisch doel is en dan neem je de tijd om je nieuw gedrag eigen te maken door middel van vallen en weer opstaan.

Ok, weer even terug naar Blue Monday. Heb je alleen last van Blue Monday? Dat mag trouwens ook een Blue andere dag zijn hoor. Dan is het altijd goed om juist dan iets op te pakken waardoor je energie krijgt, ga lekker naar buiten, maak een mooi (of lelijk) schilderij, plan een spelavond in als je dat leuk vindt, ga op bezoek bij iemand die jou altijd energie geeft (en een lekkere kop koffie of thee), kijk een leuke film, zet een vrolijk (dans)muziekje op…nou ja, je begrijpt wel waar ik naartoe wil. Mocht je merken dat je niet alleen op Blue Monday last hebt van je niet lekker in je vel voelen, of je hebt het veel langer of vaker zwaar, of lukt het niet goed om de gouden randjes in het leven te vinden, let dan goed op jezelf. Praat er met anderen over. En als ik je kan helpen dan doe ik dat ook graag. Neem in dat geval vooral even contact op!  

3 weken geleden, toen ik op een regenachtige middag zat te studeren, zei ik dat kerst nog een paar weekjes weg was. Een paar weekjes met een goed gevulde agenda. Dat bleek. Het was gewoon superdruk en de weken zijn voorbij gevlogen. Vandaag dus nog de laatste dingen afronden en dan begint voor mij, net als voor veel anderen, de kerstvakantie.

Wat een jaar is het geweest. De stap gezet naar het opstarten van een eigen bedrijf. Veel geleerd, grenzen verlegd, vertrouwen hebben dat er mooie dingen op mijn pad gaan komen en dingen gedaan die ik nog nooit eerder had gedaan. Want wanneer bedenk en bouw ik nu bijvoorbeeld een website zelf? Veel contacten gelegd, veel mooie gesprekken gehad, met mensen stappen mogen maken, naar mezelf moeten kijken en ook nog een aanvullende opleiding gedaan. Om zo maar een paar dingen te noemen. En daarnaast werk ik nog een paar dagen voor een werkgever en heb ik meerdere nevenfuncties, naast de dagdagelijkse dingen. Ik ben en blijf zo dus lekker bezig en ik voel me als een vis in het water met alles waarmee ik nu bezig ben en de vele menselijke contacten die ik daarbij heb.

Maar nu kijk ik ook uit naar de feestdagen. Even een stapje terug. Alles even laten voor wat het is. Stilstaan bij degene die er niet meer zijn en niet meer mee kunnen vieren. Maar vooral ook vieren met degene die ik liefheb en gelukkig nog wel mee kunnen vieren. En verder genieten van alles wat kerst voor mij speciaal maakt. En dat is best wat. Dus ik ga van de rustige weken genieten, wat dingen doen waar ik normaal meer aan toe zou willen komen en volg ik lekker mijn gevoel. “I’ll go with the flow”, zoals ze dat zo mooi zeggen. Ik zeg ja tegen de dingen die ik wil doen, beloof niets waarvan ik nog niet weet of ik er zin in heb of dat ik misschien niet waar kan maken en geniet vooral van de momenten zelf. En dat gun ik jou ook! Niet altijd makkelijk, maar ik ga vanzelf zien wat me dat brengt deze periode.

Ook volgend jaar geef ik je ongetwijfeld weer een kijkje in allerlei ervaringen, zoals ik die afgelopen jaar ook al regelmatig met je deelde. Daar heb ik vooral positieve reacties op ontvangen, soms uit de meest onverwachte hoeken, dus dat zal ik zeker blijven doen. Ik kijk terug op een mooi jaar en kijk niet alleen uit naar de feestdagen maar ook om daarna vol enthousiasme 2023 weer in te stappen. En wie weet mag ik komend jaar een stukje met jou meewandelen in jouw verhaal, om samen stappen te zetten, waarna je ook weer makkelijker of effectiever je eigen paden kunt bewandelen. In dat geval hoor ik graag van je.

Voor nu wens ik jou, en iedereen die je lief is, een fijne en warme kerst toe, een mooi uiteinde en vooral ook een knallend goed nieuwjaar! 

Ik ben er zelf van overtuigd dat positieve gedachten je helpen in je dagelijks leven. Niet dat daarmee alles goedkomt, was het maar waar. Maar het geeft wel een hele andere kijk op dingen. Het zorgt dat moeilijke situaties vaak wat makkelijker of dragelijker zijn, het maakt lastige situaties wat minder lastig, je kunt zelfs met die mensen die je het allerlastigste vindt in de omgang toch vooruit. Je ziet meer het goede in dingen dan het minder goede en je ziet makkelijker mogelijkheden dan onmogelijkheden. Ik ben er persoonlijk van overtuigd dat het een positieve uitwerking heeft op mijn algehele geluksgevoel. Voor de een komen die positieve gedachten makkelijker dan voor de ander. Ben jij iemand die het lastiger vindt? Geeft niks, je kunt het leren!

In de wereld van coaching werken we vaker met zogenaamde affirmaties. Eigenlijk nikst anders dan wat ik net al zei: gedachten die, als je ze vaak genoeg herhaalt, ervoor zorgen dat je ze ook gelooft en ernaar leeft. En we kennen ze allemaal, alleen vaak juist niet vanuit de positieve kant. Wie kent het niet? Dat je tegen jezelf zegt: “dat kan ik niet” en als je dat maar vaak genoeg zegt geloof je dat ook. En lukt wat je wilt dus ook niet. Of dat je tegen jezelf zegt dat je niet goed genoeg bent, of dat je dingen niet goed genoeg doet. Je gelooft wat je denkt en je gaat er ook naar handelen. Jammer genoeg weet jij nu waarschijnlijk precies wat ik bedoel. Maar je begrijpt dan waarschijnlijk ook al waar ik naartoe wil. Juist, je kunt het ook andersom inzetten! Als we positieve gedachten denken of, beter nog, hardop zeggen dan worden ook die, als je ze maar vaak genoeg herhaalt, waarheid. En nee dat werkt niet na een keer al, de kracht zit echt in de herhaling en daarmee de overtuiging echt te gaan voelen. Dus vertel jezelf dat je het kunt in plaats van dat je het niet kunt, dat je goed bent zoals je bent in plaats van dat je niet goed genoeg bent en dat je het gewoon hartstikke goed hebt gedaan in plaats van dat je dingen niet goed genoeg doet. En dat is nog maar het begin.

Je kunt deze gedachten op allerlei manieren inzetten. Wil je jezelf motiveren, je zelfvertrouwen steviger maken, meer genieten van de kleine dingen, liever zijn voor jezelf, positiever in het leven staan, dromen waarmaken? In al deze gevallen (en meer) kunnen positieve gedachten je hierbij helpen. Het is wel belangrijk dat je op zoek gaat naar iets dat al aanwezig is in je en dat je dat gebruikt. Dat je aansluit bij iets dat goed voor jou voelt en bij je past. Dat je er ook echt iets bij voelt. Je kunt namelijk niet iets dwingen wat er echt niet is, maar je kunt wel iets sterker maken dat ergens heel klein al aanwezig is. Doe je dat niet dan loop je het risico dat je je juist ongelukkiger voelt, want in dat geval kan het wel eens zijn dat je juist steeds meer ziet wat er niet is. De bedoeling is juist dat de gedachten je helpen om je positief te beïnvloeden. En net als bij veel andere dingen in het leven: kijk naar wat realistisch is. Je kunt beter kleinere stapjes maken die voor jou haalbaar zijn, waarmee je uiteindelijk grotere stappen maakt dan ooit mogelijk is in het geval je meteen zevenmijlslaarzen aantrekt en je benen echt te kort zijn om die hele grote stappen ook daadwerkelijk te maken.

Klinkt dit je wat ingewikkeld in de oren? Dat is het niet! Het is eigenlijk zo simpel dat een kind de was kan doen. Bedenk een positieve gedachte, die jou energie geeft, een goed gevoel. Schrijf deze gedachte op. Belangrijk is te beginnen met ik en dan in de tegenwoordige tijd te verwoorden wat jou dat goede gevoel geeft. Schrijf zoals je praat en gebruik woorden die bij jou passen. Maak de zin zo lang als je zelf wilt, maar ook weer niet te moeilijk om te gebruiken. Bijvoorbeeld: Ik ben uniek, bijzonder en soms anders en dat is goed. En dan gaat het om de herhaling. Je kunt de gedachte herhalen in je hoofd, op elk moment van de dag, op elke plek waar je bent. Of ’s morgens tegen jezelf in de spiegel uitspreken. Ikzelf vind dat altijd wat “gek” voelen en dat is voor mij dus net een stap te ver. Begin dan met het in je hoofd te zeggen en werk langzaam toe naar het hardop uitspreken. Dat werkt namelijk nog net wat beter dan het alleen in je hoofd herhalen. Wat je ook wel eens ziet is dat je de tekst ophangt op bijvoorbeeld de koelkast of als achtergrond gebruikt op je computer, dan zie je je affirmatie meerdere keren per dag. Maar misschien ben je wel goed in zingen en maak je eigen “songtekstje”. Ben je creatief? Verwerk het dan in een tekening. Beelden versterken het gevoel vaak nog eens. Wat mij persoonlijk dan weer aanspreekt is een afbeelding die past bij mijn affirmatie zoeken en daar dan de tekst bijzetten. Bijgevoegde foto zou ik bijvoorbeeld van de affirmatie: “Ik voel me zonnig, vol energie in de bloei van mijn leven en vrij. Ik tel mijn zegeningen, elke dag opnieuw.” kunnen voorzien. Die foto kan ik met de tekst ergens ophangen, op mijn bureaublad zetten en als achtergrond op mijn telefoon zetten bijvoorbeeld. Vanaf dan is het wel de kunst om er ook bewust even bij stil te staan, in plaats van het te zien, maar niet echt tot je te nemen. Bijvoorbeeld bij het opstarten van je computer neem je de achtergrond even heel bewust tot je. Als je gaat lunchen doe je dat nog een keer via de foto die je hebt opgehangen en je tegenkomt op weg naar de keuken en net voor je naar bed gaat en je je telefoon wil uitzetten gebruik je je achtergrond van je telefoon daar nog een keer voor. Hou dit eens een tijdje vol en kijk eens wat het met je doet.

Zeg jij het hardop?: “Ik ga de kracht van affirmaties ervaren!”.

De herfst is ineens weer helemaal begonnen. Al dat eikenblad ligt mooi gekleurd op de grond of hangt nog net aan de boom en kastanjes liggen onder de bomen. Het blijft langer donker in de ochtend, daarna is het soms nog mistig zoals het alleen in de herfst kan zijn. En als de zon zich eindelijk laat zien glinsteren de spinnenwebben. Ook de duisternis valt weer vroeg. De bomen hangen vol rijpe appels, klaar om geplukt te worden en het is weer tijd voor heerlijke vuurtjes buiten om bij te gaan zitten, kastanjes in te poffen of erbij op te warmen en te genieten van een stuk verse appeltaart en warme chocomel.

Ik las van de week ergens een spreuk: “Autumn shows us how beautiful it is to let things go”, waar ik nu ineens aan moet denken. Want ja, dat betekent herfst voor mij wel een beetje. Afscheid nemen van de heerlijke warme, zonnige zomermaanden en de lange avonden. De planten die allemaal langzaam klaar zijn met bloeien en opgeruimd moeten worden. Alles wat mooi groen is, dat langzaam dor wordt of via de mooiste kleuren alsnog het leven laat. Maar het betekent ook terugkijken op die heerlijke zomer en oogsten van gezaaid goed. De vruchten plukken van hard werken. En het houdt ook een belofte in. Een belofte dat in het voorjaar alles weer op zal bloeien.

Net een beetje zoals je vaak in het leven zelf ook ziet. Terugkijken naar wat was, reflecteren en loslaten, om daarna weer vooruit te kijken naar wat gaat komen. En heel belangrijk ook: mooie dingen oogsten! Net als bij seizoenen is het de kunst in het leven om de verandering te omarmen en het te zien als een kans op alle mooie nieuwe dingen die het ons weer brengt. Ook al kan verandering soms best moeilijk of zelfs eng zijn, maar net als een volgend seizoen ons ook weer iets moois brengt, brengt verandering dat meestal ook.

Wat je vaak ook merkt is dat de seizoenen weerslag hebben op jou als mens. Mij is ooit verteld dat dat eigenlijk heel goed is. Ik had daar nog nooit zo bij stil gestaan, maar ik begrijp het wel. Voor jou als mens is het goed om aan te sluiten bij de seizoenen, om zo op een hele natuurlijke manier periodes van rust af te wisselen met periodes van minder rust. Eigenlijk gebeurt dat automatisch al een beetje. Wie kent dat gevoel in de lente niet? Dat je opbloeit, weer ontwaakt en barst van de energie als de eerste zonnestralen weer warm worden en de eerste bloemen opkomen. Dat je weer naar buiten wil. Dan de zomer waar je tijd hebt om dingen te laten groeien en bloeien en je dagen lang zijn, vol zon en energie en veel tijd buiten wordt doorgebracht. De herfst die nu voor de deur staat, waar je geniet van de kleurenpracht en de mooie nadagen van de zomer, maar waar alles ook alweer langzamer gaat. De dagen worden korter, je kunt minder doen en het is tijd voor afscheid nemen en opruimen, om zo straks rustig de winter in te gaan. Je keert langzaam ook weer meer terug naar binnen. Waarbij de winter dan een natuurlijke periode voor rust en cocoonen is. Naar binnen en warmte opzoeken.

Als je aan wil sluiten bij die natuurlijke momenten, dan is nu de periode dus gekomen van oogsten, opruimen en loslaten. Weer een stapje terug doen en vertragen, nu de dagen weer korter worden. Meer naar binnen gaan en meer op jezelf richten, want langzaam wordt het korter licht, frisser en natter. Opruimen, door bij jezelf na te gaan wat mooi is en wat minder mooi is in jouw leven. Daarop te reflecteren, de balans op te maken en daarna wat minder mooi is los te laten. Om zo opgeruimd naar de winter toe te leven, een donkere en koude tijd waar alles stil lijkt te staan. En als je naar buiten kijkt zie je hetzelfde gebeuren. Niet alleen de vruchten die geoogst kunnen worden of de bomen die hun blad loslaten, maar ook de dieren die zich opmaken voor de winter. Winterverblijven worden klaargemaakt, de resten van de zomer worden opgeruimd en een periode van rust zal snel aanbreken, waarin alles buiten kaal en stiller wordt. Om volgende lente weer op te bloeien en naar buiten te komen.

En zelfs als je niet bewust bij dit proces stilstaat weet ons lichaam wel dat het herfst wordt. We krijgen minder zon en minder daglicht te zien. Het wordt kouder, grijzer en natter. Hierdoor voel je je automatisch minder energiek en ben je meer moe. Buiten trekt je minder. Je voelt je minder vrolijk en fleurig en dat straal je onbewust uit. Kijk maar eens naar de kleding die je draagt. Niet langer die vrolijke kleurige kleding, die je in de zomer wel automatisch pakt. Maar de plus is dat de herfst dan weer bij uitstek het seizoen is om lekker uit te waaien in het bos of aan zee. En als de herfst op zijn mooist is dan wil je vaak juist wel weer genieten van die lange, ontspannen herfstwandeling. We eten ook weer anders, we kiezen meer voor de echte warme gerechten, die jou ook letterlijk verwarmen. Doordat ze wat meer vetten bevatten of kruiden die je warm maken (denk aan een lekkere pompoensoep vol met kruiden als kaneel, nootmuskaat en gember). Door de kortere dagen en lagere temperaturen slaap je makkelijker in en slaap je vaak ook langer dan in de zomer. Mocht je je toch wat minder positief voelen maak het dan warm en gezellig binnen. Steek dat kaarsje aan, neem een lang en warm bad, ga samen op de bank onder een dekentje zitten, lees dat boek of kijk die film op een regenachtige middag of bak die taart. Zoek ook het licht op, want daar reageer je altijd positief op, dus ga naar buiten! Natuur en bewegen geven je sowieso die boost waar je naar op zoek bent. En heb je er echt last van praat dan met iemand erover.

Had je nog geen herfstgevoel? Dan komt dat komend weekend waarschijnlijk wel als de klok wordt verzet. Maak gebruik van het seizoen door erbij aan te sluiten, oogst en vertraag en geniet volop van de kleuren en heerlijke herfstdagen om je energiepeil hoger te houden. Zeker nu de herfstdagen dit jaar ook nog eens uitzonderlijk warm zijn deze week!

Hoe vaak zit jij niet heel de dag achter je bureau? Vergeet je drinken te halen als je bezig bent? Of vergeet je te lunchen, omdat je het te druk hebt? Ik maak me hier in elk geval zeker schuldig aan. We weten allemaal dat bewegen gezond is, sinds Corona heeft dat ook weer meer aandacht gekregen dan ooit tevoren en wandelen we met z’n allen bijvoorbeeld ineens een stuk meer. Zeker omdat je tegenwoordig veel meer zit dan ooit. Maar beweeg je wel genoeg? En wat is genoeg? En wat valt onder bewegen? En waarom is het eigenlijk zo gezond?

Vroeger hadden we niet allemaal een auto en liepen we of fietsten we wat af. Ook zijn er steeds meer hulpmiddelen om ons leven makkelijker te maken, die zorgen dat we minder bewegen. We werkten vroeger meer in de tuin, het huishouden kostte ons veel meer inspanning en beweging en vaak werd er ook veel meer bewogen op het werk dan tegenwoordig het geval is. Omdat we nu veel meer ander soort werk hebben, maar ook omdat we veel meer hulpmiddelen hebben, die ons helpen bij het fysiekere werk. Kinderen speelden vroeger veel meer buiten en jongeren gingen veel meer naar sportclubs. Tegenwoordig is dat allemaal minder. Na een ingespannen dag op het werk, of na een dag hard werken op school is het eigenlijk wel heel lekker om even op de bank te zitten en vervolgens een serie of een film te kijken of wat op de iPad of telefoon te doen. Je beweegt dus echt minder, op het werk en thuis.

Dit terwijl bewegen zo gezond is. Het is goed voor je spieren, voor je gewrichten, je blijft soepel en sterker, het voorkomt overgewicht en helpt bij afvallen, je bloeddruk verlaagt en het heeft een gunstig effect op onder andere je cholesterol. Maar het is niet alleen voor je lichaam goed, het is ook heel goed voor je geest. Het vermindert bijvoorbeeld depressieve gevoelens, het zorgt dat we niet kunnen piekeren, je creativiteit komt erdoor los en het vermindert stress gevoelens. Het is ook een moment dat je vaak je gedachten wat beter op een rijtje kunt krijgen. Bewegen zorgt dat je je meer ontspannen voelt en geeft je meer energie. Je slaapt er ook beter door. Als je buiten beweegt dan heeft dat nog wat extra voordelen, omdat de natuur stress verdrijft en frisse lucht ook erg gezond is. Kortom bewegen leidt tot meer vitaliteit.

Moet je nu meteen naar de sportschool, terwijl je daar eigenlijk helemaal geen fan van bent? Nee, dat hoeft gelukkig niet! Matig intensieve beweging is gezond. Je weet waarschijnlijk wel dat de aanbeveling is om 30 minuten per dag te bewegen. Maar dit hoeft niet per se in de sportschool te zijn. Je kunt gaan wandelen, fietsen, dansen, grasmaaien, poetsen, zwemmen of je kunt bijvoorbeeld tuinieren. Elke vorm van bewegen is goed!

Ik ben zelf ook geen sportfanaat en alle kleine beetjes helpen. Dus naast dat half uurtje per dag dat ik toch zeker probeer te bewegen (en vaak lukt maar helaas niet altijd) bouw ik in het dagelijks leven dan ook maar wat hulpmiddeltjes in. Die maken het makkelijker toch wat extra beweging te krijgen. Dat kun jij in elk geval ook doen. Hier volgen wat tips: Zet de auto twee straten verder dan waar je moet zijn en pak de trap als je kunt. Leg je telefoon/ to-do-list of wat je dan ook vaker nodig hebt buiten handbereik, zodat je op moet staan om het te kunnen pakken. Pak een kopje thee of koffie in plaats van een kan, zodat je voor elk kopje moet lopen. Er zijn ook apps die je erop attenderen dat het tijd is om even op te staan. Negeer die seintjes dan niet, maar gebruik ze en sta even op. Sommige werkgevers hebben zelfs programma’s die je werk onderbreken, zodat je erop wordt geattendeerd even iets anders te doen. Daar kun je altijd eens naar vragen. Loop in je pauze een rondje, al is het maar kort. Even naar buiten en daarna weer fris aan de gang. Vergader lopend. Maak gebruik van een zit-sta bureau. Als je naar de wc gaat doe dan even wat simpele (rek- en strek) oefeningetjes. Ook als je op je bureaustoel zit zijn er wel wat oefeningetjes die je regelmatig kunt doen. En zo kun je vast nog wel wat andere dingen verzinnen.

Voor de echte beweging zoek je het best iets wat je leuk vindt of waar leuke componenten in zitten, dan houd je het makkelijker vol. Soms helpt het om iemand te zoeken waarmee je samen beweegt, zodat je elkaar kunt motiveren. Al kun je beter je eigen tempo bepalen en je gedachten meer zijn gang laten gaan als je alleen bent. Wat ook kan helpen is een stappenteller, of een smartwatch die van alles en nog wat meet, zoals stappen, hartslag, kilometers die je gelopen hebt, het aantal minuten dat je bewogen hebt enzovoort. Want het is wel een sport om je doelen te halen als ze zo zichtbaar zijn. Een andere tip is om een bepaalde regelmaat te vinden. Beweeg bijvoorbeeld elke dag voordat je gaat werken, na het eten, of juist als je stopt met werken. En bovenal geniet van wat je doet en vraag vooral niet te veel van jezelf!

De ochtenden zijn weer heerlijk fris, de zonsopgangen zijn vaak prachtig deze tijd van het jaar. Zoals van de week in een workshop aan de orde kwam, “het is absoluut niet sexy, maar wel het gezondste wat er is en HET middel tegen stress, een dagelijkse wandeling in de natuur”. Ik weet weer wat me te doen staat na het schrijven van dit stukje…… ik ga weer terug naar mijn routine van voor de zomer. Het mag dan als niet sexy worden gekwalificeerd, ik begin elke dag mijn dag weer gewoon met een ommetje. Op de vollere dagen kan een half uurtje volstaan, op de dagen met iets meer tijd wat langer. Of misschien juist wel andersom, want op de vollere dagen kun je juist meer creativiteit en minder gevoeligheid voor stress gebruiken en wil je je juist nog energieker voelen. Ik ga voor meer consequent en gezond bewegen. Jij ook?

Herken je dit plaatje? Dat kan kloppen. Ik deelde vorige week een soortgelijk plaatje met een artikeltje erbij, waaruit bleek dat mensen soms denken dat alles wat ze op willen lossen na een paar coachsessies ook helemaal opgelost is (het bovenste plaatje). En dat die gedachte niet helemaal realistisch is, omdat elk coachtraject pieken en dalen kent, je wordt aan het denken gezet en gaat dingen veranderen, maar dat kan niet van de ene op de andere dag. Dat gebeurt meestal met vallen en opstaan (het onderste plaatje). Ik herken dit in de praktijk wel. Je kunt in korte tijd wel degelijk stappen maken, maar je komt onderweg ook wel eens wat onverwachte dingen tegen, of je moet een stukje terug om weer vooruit te kunnen en soms struikel je of val je zelfs. De kunst is om dan weer op te staan en door te gaan en de volgende keer herkennen waarover je struikelde of viel. Zodat je dan kunt zorgen dat het niet weer gebeurt.

Ikzelf vergeleek een coachtraject daarom ook een beetje met een reis, waarbij de ervaring leert dat de meeste van jullie de reis als belangrijker (zullen) ervaren dan het einddoel. De ene keer denk je “wat is het einddoel ver weg”, terwijl je de andere keer denkt “goh mijn einddoel is ineens binnen handbereik”. Je komt onderweg zijwegen en omwegen tegen. Sommige van die wegen had je rekening mee gehouden, andere van die wegen zijn een complete verrassing voor je. Het mooie is dat jij bepaalt welke wegen je wel en niet inslaat. Jij bent je eigen gids op deze reis en jij maakt je eigen keuzes. Elke zijweg die je inslaat brengt je iets, waarvan je uiteindelijk zegt “dat had ik niet willen missen”. Soms loop je een stukje terug, soms pak je een omweggetje en onderweg vul je je rugzakje. Met nieuwe inzichten en waardevolle lessen waar je altijd op terug kunt kijken. Soms kom je verdriet tegen, soms juist heel veel plezier en je leert altijd jezelf onderweg nog beter kennen. En als je dan je bestemming bereikt voel jij je vol energie en heb je je rugzakje gevuld met ervaringen waaruit je kunt putten om de reis zelfstandig voort te zetten naar een volgende bestemming.

Want de ervaring leert ook dat je nooit uit bent geleerd. Wel kun je beter omgaan met waar je bijvoorbeeld last van had en soms nog hebt. Wat ik vaak zie is dat mensen last hebben van hun eigen (vaak onbewuste) idee dat ze sterk moeten zijn, alles goed moeten doen en alle verantwoordelijkheid zelf moeten dragen. Het verhaal komt in allerlei varianten, maar dit is vaak wel de essentie. Een overtuiging die je dan al heel ver heeft gebracht in het leven, maar die op enig moment niet zo functioneel meer is en je juist niet langer helpt om je doelen te bereiken. Je herkent dit zelf meestal niet, totdat je je reis begint. Dan kun je onderweg zomaar eens ontdekken dat het gedrag dat je wil veranderen inderdaad niet van de ene op de andere dag te veranderen is, omdat je diepgewortelde overtuigingen onbewust bepalen wat je denkt en daardoor ook wat je doet. Als je bijvoorbeeld (onbewust) gelooft dat jij moet zorgen dat je alles in de gaten houdt, omdat je denkt dat het anders niet goed gaat. Anderen vergeten namelijk nog wel eens dingen of voelen zich niet zo verantwoordelijk als jij je voelt. En omdat jij bang bent dat het niet goed gaat uit dat zich in dat jij alles naar je toe trekt en alles zelf doet. Je hebt dit zelf niet door, wat jij zelf wel ziet is dat jij altijd zoveel werk hebt en dat iedereen naar jou kijkt als er iets gedaan moet worden en dat wil je graag anders.

De laatste tijd merk je namelijk aan jezelf dat je er steeds meer van baalt dat jij altijd alles maar moet doen, dat er altijd naar jou gekeken wordt en mensen altijd van jou verwachten dat je het voortouw neemt. Hoe kun je dat veranderen? Je probeert al wel eens om gewoon te zeggen dat jij het niet doet, maar als je dan ziet dat het allemaal wel erg lang blijft liggen pak je het toch maar weer op. Je wordt elke keer (onbewust) dus weer bevestigd in je overtuiging dat anderen de verantwoordelijkheid niet nemen zoals jij dat doet en dat versterkt jouw (onbewuste) overtuiging en dus ook je gedrag. Doordat je zoveel naar je toetrekt heb je eerder ook al eens promotie gemaakt, waarderen collega’s je erg, want als jij iets doet dan doe je het goed. En ook familie en vrienden waarderen je onder andere voor wat je allemaal doet. Het leverde dus best veel op. Ook deze positieve dingen heb je onbewust tot je genomen.

Jouw doel is nu om niet steeds meer alles op je te nemen. Dat is je eindbestemming van je reis. En tijdens de reis ga jij ontdekken waar dat gedrag vandaan komt. Wat is je (onbewuste) overtuiging, wat denk en voel je? Kortom wat zorgt nu dat je doet wat je elke keer weer doet? En hoe kun je dat veranderen? Omdat er veel in je onderbewustzijn afspeelt en een overtuiging voor jou ook simpelweg de waarheid is heb je vaak geen idee waar je moet beginnen. Je gedrag daarentegen is heel zichtbaar voor jezelf en voor anderen. Je bent je er dus bewust van dat je daar iets in wilt veranderen. Om dat ook blijvend te veranderen is het dus belangrijk om je bewust te worden van wat er in je onderbewustzijn afspeelt.

Een coach kan je daar heel goed bij helpen. Die kan je helpen inzicht te krijgen op de onbewuste patronen die er zijn ontstaan, in je overtuigingen en gedachten en je handvaten geven om deze om te buigen. Het echte ombuigen moet je uiteindelijk zelf doen. Dat is vooral een kwestie van oefenen, nadat je je rugzakje hebt gevuld met noodzakelijke inzichten. En oefenen betekent vaak ook dat het meestal lukt, maar dat je soms toch nog even in je oude valkuil stapt. Net als bij de ontdekkingsreis zul je bij het oefenen pieken en dalen kennen. Vandaar ook dat de tweede curve van de foto is zoals die is. Maar dat is niet erg, want elke keer dat je resultaat ziet bij je nieuwe gedachten, bevestigt dat dat die gedachten kloppen voor jou en zo ga je langzaam toe naar een nieuwe overtuiging. Eentje die je weer helpt om je doelen te bereiken en je helpt je gedrag wat je graag wil veranderen ook daadwerkelijk en blijvend te veranderen.

Als ik je daarbij kan helpen dan doe ik dat graag. Neem dan vooral even contact op! 

Je herkent het vast wel, je bent altijd druk. De agenda zit vol, soms veel te vol. Je kunt nooit spontaan meer iets gaan doen, maanden van tevoren moet je een tijdslot reserveren om überhaupt iets te plannen. Want ja, plannen doen we nogal graag…en veel. Alsof alles in het leven planbaar is, of moet zijn… en als er onverwachts iets gebeurt levert het gedoe en stress op. Maar ook zonder onverwachte dingen levert het soms gedoe en stress op, gewoon omdat je dacht meer te kunnen dan eigenlijk lukt. Of wil je eigenlijk onverwachts bij een hele gezellige middag blijven hangen en lukt dat niet, want je bent al laat voor de volgende afspraak. Of je dacht drie maanden geleden dat je best zin zou hebben in een actieve dag in een of ander outdoor center, terwijl je nu beseft dat je liever met 30 graden op een terrasje had gezeten of bij een strandtentje. Denk jij dat je controle hebt over je agenda en misschien daardoor ook wel op je leven? Vraag je dan toch eens af of dat echt wel zo is, of dat je agenda misschien controle over jou heeft.

Iedereen die mij kent weet dat ik ook wel van plannen hou. En dat ik een ster was in het volproppen van mijn agenda. “Na het werk nog tijd voor een afspraakje?” “Natuurlijk!” Ook al was ik stiekem blij met die ene avond dat ik nog niets gepland had. “Zou je me nog willen helpen met iets?” “Uiteraard, ik kijk even wanneer het uitkomt. Oh eh…deze week niet meer, volgende week wordt wat krap. Het kan wel als ik dan iets eerder wegga daar, dan kan ik jou even helpen, maar daarna moet ik wel door naar een etentje dat ik weken geleden al heb afgesproken.” En als ik de buren tegenkwam op straat en die vroegen of ik tijd had voor een kop koffie, of in mijn geval thee, dan zei ik bijna altijd dat dat echt niet ging lukken. Ik was namelijk alweer laat voor mijn volgende afspraak. En toen kwam Corona….. Stond helemaal niet in mijn agenda, was ook niet ingepland, maar het gebeurde wel. En gedoe? Dat viel toen wel mee, want heel de wereld stond gewoon even stil. Van een overvolle agenda naar een stiklege agenda. Dat was wennen en ik dacht vooral aan wanneer het eindelijk weer normaal zou worden. Tot ik mezelf op enig moment de vraag stelde of ik eigenlijk mijn agenda onder controle had, of mijn agenda mij…..tja, voor mij was het antwoord wel duidelijk. Alleen hoe verander je je ingesleten gewoonten en vooral ook wat in je hoofd zit? Een volle agenda lijkt in de maatschappij iets te zeggen over wie je bent, net als een lege agenda dat doet. Maar wat dat dan precies zegt zit vooral in je eigen hoofd, vul je zelf in. Als je diep in je hart kijkt en het aan jezelf vraagt krijg je misschien wel een heel ander antwoord.  

Mij hielp het dat ik me realiseerde dat juist die spontane dingen die ik nu veel meer deed, omdat de agenda relatief rustig was, mij zoveel meer brachten dan al die geplande afspraken die ik al weken en soms maanden van tevoren maakte. Ik wilde af van die volle agenda, zover van tevoren plannen, zoveel “moeten”. En dat “moeten” kan door vele verschillende gedachten ingegeven zijn. Het gevoel dat je carrière moet maken, een goede partner moet zijn, een grote sociale cirkel moet onderhouden of dat je bijvoorbeeld het gevoel hebt dat de mensen om je heen bepaalde dingen van je verwachten. Ik besefte langzaam dat veel juist als een verplichting voelde en niet langer meer als leuk of gezellig. En natuurlijk was het uiteindelijk vaak wel gezellig, maar steeds vaker betrapte ik mezelf op de gedachte: “Waarom heb ik deze week zoveel afgesproken? Het was best fijn geweest als ik niet per se van alles zou moeten.”

Een legere agenda zorgde dat ik ineens openstond voor spontane uitjes of afspraken, die vaak nog de leukste bleken ook. Ik dacht dat ik een rijk sociaal leven had, maar eigenlijk is mijn sociaal leven nu nog veel rijker geworden. Contacten verdiepten vaak en bleven veel minder aan de oppervlakte. Ik had minder haast en meer tijd om te investeren. Ook kreeg ik meer rust. Mijn lijst met dingen die “moesten” was ineens veel korter. Er was veel minder stress om alles gedaan te krijgen. Als er een keer iets onverwachts aandiende kon ik daar veel beter mee omgaan. Het was veel minder gedoe om het in te passen en te regelen. Voorheen als iets niet lukte werd moeizaam herschikt. Dan kostte het opnieuw plannen weer tijd, terwijl het nu vaak makkelijker is om te denken “ach dat komt morgen wel.” En dat is dan ook zo.

Hoe fijn ik het altijd vond een beetje te weten hoe mijn week zou lopen (ok en de eerstvolgende weken erna), nog fijner is het om dat niet altijd te weten. En eerlijk is eerlijk, ik dácht vooral te weten hoe mijn weken zouden lopen, want uiteindelijk liep het vaak toch anders, simpelweg omdat je niet alles kunt plannen. Nu sta ik meer open voor wat zich aandient en daar zeg ik dan ook bewust ja tegen. En als ik ja zeg geniet ik er ook oprecht van.

Ben jij al wel eens geconfronteerd met een plotseling verlies van iemand in je omgeving? Helaas wel waarschijnlijk. Dat is vaak zo’n moment dat je denkt dat je meer moet genieten van alles wat je nu doet, dat je tijd moet spenderen met degenen die er echt toe doen. En dat je beseft dat je helemaal niet zover vooruit kan kijken, omdat je nooit weet wat er gebeurt. Daarmee zeg ik niet dat je van het slechtste uit moet gaan, ik zeg wel: prop minder in je agenda. Zorg dat de dingen die je doet goed voelen voor je. Weet dat je niet elke dag van alles “moet”. Verdiep contacten, omdat je minder gehaast bent. Onderneem zomaar eens iets spontaans, gewoon omdat het kan en realiseer je hoe fijn dat eigenlijk is. En besef dat als je zegt dat je geen tijd hebt, je eigenlijk zegt dat je andere prioriteiten hebt. Dat mag, maar vraag je dan wel af of je voor de juiste dingen kiest. En met de juiste dingen bedoel ik dus de dingen die goed zijn voor jezelf.  

Ik wens je een fijne zomer(vakantie) met een lege agenda toe! Geniet ervan!

Ze zeggen wel eens uit een leeg kopje kun je niet schenken. Daarmee willen ze dan eigenlijk zeggen dat je eerst goed voor jezelf moet zorgen. Vooral als je zelf nogal eens klaarstaat voor mensen in je omgeving, je zorgt voor anderen en je er bent voor anderen die je nodig hebben, dan zul je dit wel eens horen. Want als je niet voor jezelf zorgt, kun je zeker niet voor anderen zorgen. Dat vergeet je waarschijnlijk wel eens. Eigenlijk gek, want waarom zouden we wel voor anderen zorgen, maar niet voor onszelf?

Voor jezelf zorgen is ook helemaal niet zo makkelijk natuurlijk. Het voelt misschien alsof je lui bent, of dat je te veel met jezelf bezig bent, of dat je onvoldoende oog hebt voor anderen, het voelt misschien zelfs wel alsof je egoïstisch bent. Maar niets is minder waar. Vergelijk jezelf met een oplaadbare batterij. Die is vol energie, maar loopt wel leeg. Van sommige dingen sneller dan van andere dingen. Hoe dan ook, ergens raakt de batterij leeg en moet die opgeladen worden, wil er weer energie zijn. Anders doet de batterij niks meer. Dat is bij jou precies hetzelfde. Ook jij hebt veel energie, maar die gaat op. Op aan van alles en nog wat. Hard werken, zorgtaken voor ouders, kinderen, een partner, onderhouden van sociale contacten, gaan naar feestjes, netwerkborrels, de dagdagelijkse dingen als het onderhouden van je huis en huishouden, eten koken, enzovoort. Normaal word je wakker en heb je energie en aan het einde van een (drukke) dag is je energie een heel eind op en ga je slapen om je batterij weer op te laden.

Maar dan heb je wat drukkere weken, je werkt wat meer dan gewoonlijk, je hebt wat meer stress dan normaal, je agenda is veel te vol en eigenlijk heb je nergens tijd voor. Je slaat je sportavondje met vrienden over, je neemt geen tijd meer voor je cursus Spaans waar je zo enthousiast aan begonnen bent en je boek dat je ter ontspanning leest blijft ook liggen. Ook slapen doe je misschien wel wat minder dan je gewend bent. Op die momenten laadt je batterij niet helemaal meer op en als dat te lang duurt raakt die zelfs langzaam leeg. Je batterij opladen is dus belangrijk. Voor je mentale en je fysieke gezondheid en om de dingen te kunnen doen die je belangrijk vindt.

En toch is het soms lastig om daadwerkelijk voor jezelf te zorgen. Om ons heen wordt hard werken gewaardeerd, verwachten vrienden je regelmatig te zien, rekent de familie op je komst of zorg, gaat je gezin ervan uit dat alles gewoon draait, verwacht de wereld dat je alle kansen grijpt die op je pad komen, ook als daar voor jou een vrij prijzig prijskaartje aan hangt. Doorgaan, sterk zijn en uitdagingen het hoofd bieden lijkt soms de norm. En dat kan zomaar eens meer energie vragen dan je bijtankt of bij kunt tanken. Het is dus van levensbelang je energie op tijd op te laden, de batterij niet te leeg te laten lopen en niet meer energie te verliezen dan je bijtankt. Want dan doe je het niet meer goed, dan heb je geen fut meer om dat te doen wat je wil en moet doen. Je lontje wordt wat korter en je verdraagt minder.  

Het goede nieuws is dat dat bijtanken of opladen helemaal niet zo moeilijk hoeft te zijn als het soms lijkt. Je hebt geen dure en lange vakanties nodig, je kunt het ook in kleine dingen vinden. Maak het niet groter dan het is, maar ben je er vooral bewust van dat je ook tijd en energie aan jezelf moet besteden om gezond te blijven, om je beter te voelen, om meer rust te hebben. Waardoor je lekkerder in je vel zit en dus ook weer prettiger in de omgang bent voor anderen. Voor jouw batterij en je fysieke gezondheid, is het in elk geval belangrijk dat je goed eet en drinkt en daar ook de tijd voor neemt en ook dat je genoeg slaapt en beweegt. Daarnaast is het voor jouw batterij en je mentale gezondheid belangrijk om bewust tijd te maken voor dingen die jou energie geven.

Bewustwording is de belangrijkste en eerste stap. Bedenk wat jou energie geeft, waar jij blij van wordt en wat jou gelukkig maakt. Dat is voor iedereen anders. Neem een lekker warm bad, of plons juist in een koud zwembad. Maak een heerlijke strandwandeling alleen of samen met je partner en eindig bij een strandtentje. Ga sporten met je vrienden. Pak een goed boek en vergeet even de wereld om je heen. Ga op een terrasje in de zon zitten genieten. Of misschien geeft een middagje winkelen je wel heel veel energie. Maar het kan ook zijn dat je blij wordt van een middagje klussen, knutselen, breien, schilderen of tuinieren. Ga lekker bakken of koken of spreek af met je beste vriend of vriendin. Of misschien wil je gewoon wel even lekker in die hangmat liggen luieren aan het water of bij een knisperend vuurtje.

Dat betekent ook dat je soms nee moet zeggen. Nee tegen dingen die je minder energie geven, of zelfs energie uit je trekken. Nee tegen afspraken, als daarmee je agenda te vol raakt en je geen tijd meer kunt besteden aan jezelf en het opladen van je batterij. Maar soms ook tegen dingen die je wel energie geven. Gewoon omdat je zoveel dingen al hebt gepland die je energie geven, dat op enig moment het juist weer energie gaat kosten om alles bij te benen. Bedenk steeds bewust wat jou gelukkig maakt en energie geeft en kies er bewust voor daar ook (eerst) tijd en energie aan te besteden. En bedenk als het toch wat egoïstisch voelt, of lui, of wat dan ook, dat als je daar nu tijd aan spendeert je je straks of morgen weer vol energie kunt storten op het werk, de zorgtaken, je huis en het huishouden, klusjes doen of wat er ook op je agenda staat. Je zult merken dat je je weer energieker, blijer en geïnspireerder voelt na wat zelfzorg.

Vind je het ondanks deze tips nog steeds moeilijk om voor jezelf te zorgen, je batterij op tijd op te laden? Of weet je misschien niet goed waarom dat niet lukt? Heb je al van alles geprobeerd, zonder succes? Als je merkt dat je het moeilijk blijft vinden dan kun je altijd contact opnemen om wat hulp daarbij te krijgen.

Ik persoonlijk heb niet zoveel met mindfulness of mediteren. Ook al zie ik dat anderen daar dolblij van worden. “Oh, je hebt het wat druk in je hoofd? Nou dan is mindfulness wel wat, je komt dan helemaal in het hier en nu. Dan land je beter.” Ik denk dan: Hoezo in het hier en nu komen, daar ben ik toch al? Landen? Ik zit toch niet in een vliegtuig?…. Tja, ik ben nu eenmaal een nuchter persoon en nee ik ben natuurlijk echt niet altijd al in het hier en nu..… Een beetje hetzelfde effect heeft die trainer op mij, die aan het begin van de training zegt “We beginnen met aarden, zet je voeten maar plat op de grond, adem diep in en uit en loop je hele lijf maar na. Voel elke teen, daarna je voet en ga zo door naar boven”. Ook daar begrijp ik weinig van en meestal eindig ik met het maken van mijn boodschappenlijstje in mijn hoofd, of zoiets. Niet helemaal “je aandacht aan een ding tegelijk geven” wat de trainer bedoelde…..

Toch ben ik me bewust van het feit dat het voor mij goed is om soms wat meer uit mijn hoofd te kruipen en me meer te richten op mijn gevoel. Ik ben al langer zeer bewust bezig om mijn stressgevoel niet te veel op te laten lopen. Beter te luisteren naar wat mijn lijf vaak aangeeft, maar wat ik soms kundig negeer. Ook ik probeer me te focussen op dat wat ik echt belangrijk vind en wil ik veel bewuster genieten van de dingen die ik doe. Ik wil ook niet altijd meer vooruit denderen, overal bij zijn en daarmee heel veel juist aan me voorbij laten gaan. En daar draagt mindfulness volgens diverse onderzoeken aan bij, aan een positief effect op je fysieke en mentale gezondheid. Je kijkt positiever naar het leven, je vermindert stressgevoel, je piekert minder, je kunt beter ontspannen, je krijgt meer focus, je krijgt meer oog voor de kleine dingen, je geniet meer en dat maakt je uiteindelijk ook gelukkiger.

Dus als ik me nu eens even niet richt op het woord mindfulness. Als ik nu eens met een open blik, zonder oordeel kijk. Waar komt het vandaan, wat is de bedoeling? Mindfulness betekent letterlijk aandachtigheid en het is eigenlijk een aandachtstraining. Het is vooral gericht op leven met aandacht, niet steeds bezig zijn met vooruit kijken of terugkijken. Meer focussen op waar je op dit moment mee bezig bent. Er meer van genieten. Je minder laten (af)leiden door de honderdduizend gedachten die door je hoofd schieten. En het gaat ook over het kijken naar dingen zonder oordeel, niet alleen de wereld met een meer open blik tegemoet treden, maar ook liever voor jezelf zijn. Dat klinkt voor mij toch anders, hier kan ik wel wat mee en dan moeten er dus meer wegen zijn die leiden tot aandachtigheid, dan alleen een wekelijks of dagelijks uurtje mindfulness of meditatie.

Ben jij ook iemand die al blokkeert bij de woorden meditatie of mindfulness? Maar wil je wel minder piekeren, meer genieten van wat je doet of je makkelijker kunnen ontspannen? Dan zijn er een heleboel andere dingen die je kunt doen. Het mooie is dat je overal en altijd wel je focus kunt trainen. Je moet je er vooral bewust van zijn, want uiteindelijk is dat waar mindfulness om draait: Bewust zijn van waar je mee bezig bent en accepteren dat het is wat het is. En hoe vaker je daarmee bezig bent, hoe bewuster je ervan wordt, want zo werkt het dan ook.

Zo kun je gebruik maken van een tuin als je die hebt. Focus je op planten van plantgoed, of op verwijderen van onkruid. Zo richtte ik me eergisteren een hele tijd alleen maar op het leegmaken van de zaadbollen van de klaproos, voor het geval je je afvraagt wat je op de foto ziet. Je kunt natuurlijk ook gewoon eens gaan zitten met een lekkere kop koffie of thee. Focus op wat je doet in de tuin en je hoofd wordt vanzelf leger en daardoor heb je minder last van stress en voel je je uiteindelijk ook gelukkiger.

Maar ook wandelen is iets wat iedereen kan. Je zult daarbij merken dat je je bewuster wordt van het groen om je heen, het eekhoorntje dat je ziet, de zon die je op je huid voelt of de regen die je ruikt. Je merkt dan ook dat op enig moment je gedachten gewoon lijken te stoppen.

Maar gebruik ook hobby’s. Denk aan schilderen, sporten, fotograferen of muziek maken bijvoorbeeld. Als je focus maar gericht is op waar je mee bezig bent, merk je dat je brein vanzelf tot rust komt en je gedachten niet langer meer alle kanten op schieten.

En pak in de supermarkt juist wel eens die langste rij en focus je op wat je ziet en hoort en laat je brein dus even tot rust komen. En maak van de nood een deugd als je in de file staat. Dit alles kun je ook doen als je naar het toilet gaat, of onder de douche staat, of je je tandenpoetst, maar ook onder het strijken of de was vouwen. Door je op deze routinematige taken te focussen komt je brein ook weer even tot rust.

En dan eindig ik met eentje die je heel makkelijk overal kunt toepassen: vertraag! Doe alles wat langzamer: eten, lopen, fietsen of bijvoorbeeld knutselen. Maak daarom ook keuzes. En vergeet niet dat lummelen hierbij past en gewoon mag! Meer aandacht is minder afleiding door je brein. Dat verlaagt stress en je geniet meer, dus een blijere jij!

Wil je wat stappen maken om ook meer te genieten, minder stress te ervaren of hulp bij het maken van keuzes in wat nu echt belangrijk voor je is? Dan kun je me altijd bellen!

De kracht van positief denken 

14 juni 2022

“Your mind is a garden. Your thoughts are the seeds. You can grow flowers, or you can grow weeds.” Vanmorgen las ik toevallig deze spreuk. En ik dacht meteen aan een andere spreuk: “wat je aandacht geeft groeit”. Je ziet veel van dit soort spreuken, maar bij deze blijf ik regelmatig toch even “hangen”. Ik zie om me heen wat het betekent, maar vooral ook vaak bij mezelf. Voor een examen kan ik mezelf bijvoorbeeld helemaal gek maken. Met gedachten als: ‘ik ga het nooit halen’ en ‘ik kan het niet’. Dat gaat dan rond in mijn hoofd en ik geloof het ook. Ik vergeet op dat moment alles wat ik er wel voor heb gedaan, wat ik heb geleerd en wat ik heb geoefend. En wat je aandacht geeft groeit, dus dan heb je wel een idee hoe ik ervoor sta op de dag van het examen. Van nature ben ik verder gelukkig wel heel optimistisch van aard. Ik zie graag de goede dingen in het leven, in anderen en in wat ik heb. Dat stelt me dan wel weer in staat om in minder leuke situaties toch vaak de goede dingen eruit te pikken. En dat is de andere kant van “wat je aandacht geeft groeit”. Ik zie al snel het positieve en de mogelijkheden. Ik zie bijvoorbeeld bij die collega die altijd moppert meer nog dat diezelfde collega juist heel attent is en nooit iemand vergeet. Dat geef ik dan graag aandacht. Vaak onbewust, maar als ik er even stil bij sta geloof ik erg in de kracht van positief denken. En dus aandacht voor het positieve in plaats van het negatieve, dat je ongetwijfeld ook in elke situatie kunt vinden.

En nee dat gaat niet altijd even makkelijk. Sterker nog, negatieve gedachten hebben we allemaal. Je herkent vast wel dat je vaak op een negatieve manier over (of -in je hoofd- met) jezelf praat. Soms beschermen die negatieve gedachten ons ook juist, als je uitgaat van het ergste dan kan het toch alleen maar meevallen? Hetzelfde geldt voor positief denken. Als je positief denkt krijg je meer zelfvertrouwen, verbetert je humeur, bereik je meer in het leven en het is ook beter voor je gezondheid. Je hebt tenslotte minder last van stress en je bent gelukkiger. Vaak heb je ook helemaal niet in de gaten dat je vanuit het negatieve naar iets kijkt. Je nodigt bijvoorbeeld een vriendin uit en die slaat je uitnodiging -voor de derde keer- af. Je denkt dan misschien wel dat je vriendin je niet wil zien. Of je staat in de file en je maakt je er vreselijk druk om. Of iets is je niet gelukt en dat voelt als falen. Al deze voorbeelden voelen waarschijnlijk helemaal niet als negatief denken. En toch, als je het rationeel bekijkt dan besef je wellicht dat je vriendin het gewoon druk heeft met school en dat ze na haar stage gewoon weer alle tijd voor je heeft. Of je bekijkt de situatie bewust van de andere kant, die file geeft je namelijk eindelijk eens de tijd om naar dat luisterboek te luisteren wat je al zolang hebt liggen. En dat mislukte ding? Dat is niet falen, maar een waardevolle les. Je weet hierdoor juist wat je de volgende keer anders gaat doen. Net een andere benadering, maar een heel ander gevoel, toch?

In elke situatie kun je iets slechts en iets goeds vinden. Waar focus jij je op? Wat geef jij aandacht en groeit?

Kom je tot de conclusie dat je graag positiever naar dingen wilt kijken? Dan heb ik een positief bericht voor je. Positief denken kun je gewoon leren! Je leert eerst wat meer controle te krijgen over je gedachten. Als je je daar bewuster van bent kun je je vervolgens bewuster gaan richten op je positieve gedachten. Je hebt namelijk altijd de keus welke gedachte voorrang krijgt, waar je aandacht aan geeft. En als je positieve gedachten voorrang krijgen dan kun je je beter ontspannen, meer genieten van (de kleine) dingen en al met al relaxter in het leven staan. Wil jij wat hulp bij het bewuster positiever in het leven staan? Dan kun je me altijd bellen!

Bijna zover….vakantie. Heerlijk, de voorpret zorgt voor een fijn gevoel en je hebt er zin in. Je zit in gedachten al heerlijk relaxt op een strandje in de zon of wandelt door die mooie plaatsjes, tafelt lekker lang en geniet van de avonden.

Bam…terug naar de werkelijkheid. De laatste week op het werk en alles moet af, althans vind je zelf. Je stresslevel schiet de lucht in. Je propt nog van alles in je agenda, belt nog even die ene klant en helpt je collega ook nog even. Daardoor ontbreekt de tijd om die taak die al even lag af te ronden, komt die presentatie die je nog af had willen maken in het gedrang en plof je ’s avonds heel laat uitgeteld op de bank. De to-do-list na de vakantie is ook alweer ellenlang. Daar heb je de eerste week als je terugkomt last van, maar daar denk je liever nog even niet aan. Na een hectische week wil je op de laatste dag ook nog even het hele huis schoonmaken en alles daar op orde hebben. Koffers inpakken? Zoals altijd nachtwerk….

Ik ben niet de enige waar het zo gaat. Ik denk wel eens: “wat doe ik mezelf aan?”, maar toch als ik eenmaal vertrek glijdt de stress van me af en begint de vakantie echt. En ik heb al flink bijgeleerd, want het werk laat ik thuis. Iets wat ik eerder lastig vond. Ik weet nu dat het werk best een of twee weekjes zonder mij kan. En ja alles gaat door, want nee ik ben helemaal niet zo onmisbaar als ik lang dacht. Dus telefoon uit, mail-beantwoorder aan, afsluiten en geen werk inpakken. Vakantie is echt even afschakelen. Gelukkig ga ik bij vertrek echt in de vakantiemodus. Dat is ook niet voor iedereen weggelegd en sommige moeten eerst een halve week bijkomen van de ervaren stress. Dat is natuurlijk niet de bedoeling, waak daar dus voor. Vakantie is bedoeld om te genieten, te ontspannen, lekker te eten en te drinken en geeft je vooral ook een zorgeloos gevoel.

Vakantie nemen is echt belangrijk, want je bent dan ontspannen, tevreden en het geeft je rust. Allemaal nodig voor ons welzijn. Even geen verplichtingen, geen wekker die veel te vroeg rammelt, geen klusjes die je ziet liggen, tijd voor een uitgebreid ontbijt, een goed boek, een leuke film of gewoon even niks doen. Je kunt doen wat je wil, wanneer je wil en als je niks wil doe je niks. Vaak ben je veel buiten en we weten allemaal dat buiten zijn wonderen doet voor zowel lichaam als geest. Zeker in de zon. Je voelt je minder gehaast en gestrest en je bent dan ook vrolijker en slaapt vaak ook wat meer. Meestal breng je in de vakantie ook veel meer tijd door met degene die je belangrijk vindt, wat de geluksfactor ook verhoogt.

Zelfs na de vakantie heb je nog profijt van je vakantie. Je bent weer gemotiveerder, hebt meer energie en je kunt veel meer aan. Je bedenkt vaak de beste nieuwe dingen na de vakantie, als je brein even uitgeschakeld is geweest. Je algehele stresslevel is gezakt en dat maakt je -ongewild- een fijner mens. Je hebt wat meer tijd voor anderen, je kunt je behulpzamer opstellen en daar profiteren jij en iedereen om je heen van.

De boog kan niet altijd gespannen staan. Ik ben dus blij dat ik weer even van mijn vakantie heb kunnen genieten. Ik heb me helemaal zorgeloos gevoeld en oprecht genoten.

Ik neem me wel voor om de pre-vakantiestress de volgende keer toch wat te minimaliseren. Ik heb al wat tips opgedaan, zoals eerder overdragen en afbouwen op je werk, geen zaken meer oppakken in de laatste week, een dag vrij nemen om in te pakken en alles thuis te regelen, een dag voor (en na) je vakantie nemen om af te ronden (en op te starten), iets eerder mijn koffer gaan inpakken (eventueel met behulp van een paklijstje). Volgende vakantie hoor je of dat helpt!

Geef verdriet na verlies de ruimte

21 april 2022

Afgelopen weekend was het Pasen. Voor mij persoonlijk een dag met een klein randje, omdat het precies een jaar geleden was dat iemand om wie ik gaf overleed. Voor het gezin ongetwijfeld een dag die in het teken van het gemis staat. Iedereen wenst elkaar vrolijk Pasen en dat hoort ook zo. Maar niet voor iedereen is het een vrolijk Pasen en het is goed om daar soms wel even bij stil te staan. Feestdagen en andere bijzondere dagen voor betrokkenen zijn vaak juist dagen dat het verdriet om het verlies weer even een piek heeft.

Juist dan valt de lege plek die is achtergelaten extra op. Je had samen misschien wel gewoontes of tradities, die nu niet meer goed voelen. Je moet het weer allemaal opnieuw uitvinden. Hoe je verder kunt, hoe je een modus vindt om aan te passen aan de nieuwe werkelijkheid. Soms alleen, soms als partners of als gezin. Waarbij ieder mens anders is en ook ieder mens op een andere manier met verlies omgaat. En dat geldt voor alle vormen van verlies, dus niet alleen bij het sterven van iemand die je dierbaar is, maar ook bij het verliezen van een baan, of niet meer kunnen wat je altijd kon door bijvoorbeeld een ziekte, een verbroken relatie of vriendschap of dat je bijvoorbeeld halsoverkop je vertrouwde omgeving moet verlaten. Allemaal verlies dat verdriet geeft.

En de wereld van nu is gericht op doorgaan, onze Westerse cultuur is niet gericht op rouwen of tijd nemen om samen stil te staan bij verlies. Verlies is soms moeilijk bespreekbaar. Of misschien voor heel even en daarna gaat iedereen weer over tot de orde van de dag. Dit terwijl je verlies niet weg kunt stoppen, althans niet op de lange termijn. Er is geen supersnelle oplossing om verlies een plekje te geven. Je hebt tijd nodig om zowel verstandelijk als emotioneel het verlies te accepteren. Het gaat langzaam en doet pijn, zonder dat je er veel controle over hebt. Daarna kun je je pas gaan aanpassen aan de nieuwe situatie. Dit kost tijd, het helpt als je je verhaal kwijt kunt en als je mensen om je heen hebt die er zijn voor je. Ook na een paar maanden of na een of twee jaar. Mensen die niet op allerlei manieren proberen te zorgen dat jij je beter voelt, maar die jou je eigen tempo gunnen om je beter te gaan voelen. En langzaam kun je dan stapjes nemen. Word je verrast door momenten dat je ineens weer geniet van dingen, dat herinneringen niet alleen pijn geven, maar juist ook weer mooi zijn en dat je je ook lichamelijk weer beter voelt. Er is geen stramien voor rouwen en er is ook geen stappenplan. Wel heeft iedereen tijd en ruimte nodig.

Welk verlies je ook meemaakt, en hoe je het verlies ook ervaart, het is zwaar voor zowel je geest als je lichaam. Het kost energie en put je uit. Zorg dus goed voor jezelf. En realiseer je dat verdriet niet overgaat, je leert er alleen mee omgaan, je hervindt een soort van evenwicht. Dat betekent ook dat rouwen geen einde kent. En net als licht en donker bij elkaar horen is het ook zo met verdriet en liefde en geluk: er is geen verdriet zonder liefde en geluk, net als er geen geluk en liefde is zonder verdriet.

Geef het tijd, maar als je merkt dat je het na verloop van tijd nog steeds moeilijk vindt kun je altijd contact opnemen voor hulp bij het omgaan met je verlies, zodat je uiteindelijk weer in staat bent het leven weer (langzaam) op te pakken.

Rust, reflectie en perspectief

9 april 2022

Deze foto maakte ik vanmorgen, omdat die voor mij perfect samenvatte waar ik aan dacht toen ik in gedachten afgelopen week nog eens doornam. En dan denk je waarschijnlijk, waar denk jij dan aan als je naar narcissen en een weerspiegeling in het water kijkt? Voor mij stond dit plaatje allereerst voor kalmte en rust en dat gaf mij ruimte om even te reflecteren op een nieuw begin. Want met een nieuw begin associeer ik narcissen wel, als ze na een lange winter weer tevoorschijn komen en meteen weer licht en vrolijkheid brengen. En dit plaatje liet me ook denken over de verschillende invalshoeken van waar uit je naar dingen kunt kijken. 

Een nieuw begin, waar ik de afgelopen periode zelf best wat stappen voor heb moeten nemen en achter de schermen toch ook wel even aan heb gewerkt. Waar het fijn was dat ik af en toe bevraagd werd, zodat ik nieuwe inzichten kreeg, die mij weer verder op weg hielpen. Wat uiteindelijk resulteerde in het presenteren van mijn website en bedrijf in grotere kring, waar ik trouwens ontzettend veel positieve reacties op terug heb gekregen.

Reflectie, omdat dat voor mij een effectieve manier is van leren. Mij(zelf) de spiegel voorhouden over hoe ik dingen heb aangepakt en wat ik ervan kan leren. In veel gevallen lukt dat zelf vrij goed, al ervaar ik het regelmatig ook als heel fijn als een ander mij die spiegel voorhoudt. Gewoon, omdat ik soms een ander perspectief nodig heb om een groter leereffect te kunnen hebben.

Wat ik afgelopen week terugkreeg was vooral heel positief. Naast ontelbare succeswensen ook heel veel inhoudelijke reacties. Dat het perfect past en dat het niet meer dan een hele logische stap was die sommige al eerder hadden verwacht. Of dat ze er, door wie je bent, niet aan twijfelen dat het een succes wordt. Ook in de website zagen veel mensen mij perfect vertegenwoordigd. Qua kleuren, qua uitstraling. Ik krijg dingen terug als professioneel, goed te begrijpen, persoonlijk, warm, vriendelijk en laagdrempelig. En ik hoorde meerdere keren dat ik trots mocht zijn. Echt heel tof natuurlijk!! En zoveel meer dan ik had durven hopen.

En dat is dan weer een mooi moment om aan te haken bij even reflecteren. In mijn zelfreflectie ben ik (en degene die me kennen zeggen: natuurlijk!) toch wel streng voor mezelf. Ik leg de lat nu eenmaal vrij hoog voor mezelf, dat weet ik wel. Ik vind dingen niet snel goed genoeg gedaan door mezelf. En dat betekent dat ik soms ook te weinig oog heb voor alles dat wel gewoon goed is gedaan. Ik ben zeker niet snel trots op dingen die ik doe. Het perspectief van al die mensen die iets wilden zeggen tegen mij was dan ook wel weer even een aha-momentje. Ik mag die lat lager leggen, ik mag trots zijn en genieten van het hier en nu en al die leuke reacties en ik hoef helemaal niet al meteen vol ongeduld weer met het volgende bezig te zijn.

Voor deze conclusie had ik echt even de visie van anderen nodig. Ik kijk hierdoor misschien nog wel meer dan vorige week uit naar al die keren dat ik bij anderen de spiegel voor mag houden. Dat ik net dat andere perspectief kan laten zien, die aha-momentjes mag brengen en vooral ook het gevoel dat daarbij hoort. Dat als je kleine dingen anders kunt doen of zien, je een veel beter gevoel hebt. Mij geeft dat dan ook weer iets van rust. Wat zou het jou geven? 

- Disclaimer

- Privacy Verklaring

- Algemene Voorwaarden

- Informatieve Flyer

- Privacy Statement (English)

- General Terms & Conditions (English)

- Flyer (English)